Herhangi bir mânanın, insanlar arasında mâruf bir alfabe ile ifade edilmesi, diye tarif edebileceğimiz yazı, Allah’ın insana verdiği aklın mahsulü olmakla, İlahi nimetlerin büyüklerindendir. Cenabı Hak Kur’an-ı Kerimde[]والقلم وما يسطرونbuyurarak kaleme ve onun yazdıklarına kasem buyurmuştur. Hakikatların muhafazasında ve yeni nesillere naklinde yazının ehemmiyeti çok büyüktür. Nitekim Kur’an-ı Kerimden önceki kütüb ve suhuf-u münzelenin hakkıyla muhafaza edilemeyişinin sebeplerinden biri de, yazının ve yazı malzemelerinin inkişaf etmemiş olmasıdır. Yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim ve sünnet-i nebeviyye başta olmak üzere, ulum-u diniyyenin kıyamete kadar devamında yazının büyük ehemmiyeti vardır. Medeniyet, insanların bilgi ve tecrübelerini yeni nesillere aktarması ile inkişaf eder. Bu da yazı ile mümkündür. Bu sebeple dinimiz, kâtibe, kaleme, kağıt-defter ve kitaba büyük ehemmiyet vermiştir.Peygamber Efendimiz (S.A.V), Bedir savaşı esirlerinden okuma-yazma bilenleri, müslümanlardan on kişiye okuma-yazma öğretmeleri karşılığında, serbest bırakmışlardır. Önceleri 40 kişi civarında olan vahiy katiplerinin sayısı 120 ye kadar çıkmıştır.Birgün Peygamber Efendimiz eshabıyla sohbet ederken, yanında bulunanlardan Hz. Hilâl (R.A)’a: “Divitin yanında mı?”, diye sormuşlar. Onun hayır demesi üzerine: “Ya Hilal, Diviti (kalemi) yanından ayırma, zira kıyamete kadar gelecek hayır divittedir.”, buyurmuşlardır.Vahiy kâtiplerinden Hz. Muâviye’ye bir gün yazı ile alakalı şöyle buyurmuştur: “Divitin mürekkebini ölçülü ve kalemin ucunu incelterek eğik kıl.(با) harfini dikleştir. (س) harfini birbirinden ayır. (م) harfinin içini doldurma, (الله) kelimesini güzel yaz (الرحمن)kelimesini uzun (الرحيم) kelimesini tecvidli yaz. (Yazmaya ara verdiğinde)dividini sol kulağının üzerine koy ki, lüzumunda onu daha çabuk hatırlamana sebep olsun.”Bu hadisi şeriften; ümmî bir Peygamber olarak bütün ilimleri ta’lim-i İlahî ile öğrenen Peygamberimizin yazıyı bildiğini ve güzel yazıya ne derece ehemmiyet verdiğini anlamak mümkündür.Yazıda dikkat edilmesi icab eden hususlardan biri de yazının güzel, ve düzgün olmasıdır. Güzel yazı yazanın ruhunun huzur ve sükununu aksettirir ve okuyanı rahatlatır. Sinirli ve acele yazılan bir yazı hemen belli olur. Okuyanı rahatsız eder. Yazandan başkasının okuyamadığı bir yazının sahibinden başkasına faydası olmaz. Yanlış, anlamalara sebep olacak imla ve harf hatalarından ihtiraz etmek îcabeder. Yanlış bir noktanın bile ne gibi yanlış manalara sebep olabileceği ehlince malumdur. Güzel yazı rızık genişliğine sebep olur.Peygamber Efendimiz (S.A.V) bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyurur:(عليكم بحسن الخط فانه مفاتيح الرزق واكرموا أولادكم بالكتابة فإنها من أهم الأمور)Size hüsn-ü Hattı (güzel yazıyı) Tavsiye ederim, zira o, rızkın anahtarıdır. Evlatlarınıza yazıyı öğreterek ikramda bulunun. O en mühim işlerdendir.",Hayır ve menfaat sağlayan her türlü yazı mühim olmakla beraber, islamiyyetle birlikte inkişaf eden ve bütün müslümanlar tarafından kullanılan islam harfleri ile okuma-yazma bilmenin müslümanlar için ayrı bir ehemmiyeti vardır. Çünkü on beş asırlık islam kültür, medeniyet ve tarihi bu yazı ile yazılmıştır. Başta Yüce kitabımız Kur’an-ı Kerim ve sünnet-i nebeviye olmak üzere ulum-u şer’iyye, bu harflerle yazılmıştır. Milletlerin tarihleri onların hafızasıdır. Tarihi ve kültürüyle bağlarını koparan bir millet hafızasını kaybeden kimse gibi aptal ve şaşkın olur. Dinini asıl me’hazlerden öğrenmeyen kimselerin inancı zayıf ve yanlış olur.Ecdâdımızın binbir emekle mum ışığında yazdığı muazzam eserler, kütüplanelerin tozlu raflarında müslümanların alakasını beklemektedir. Bu kitaplardan istifade, islam harflerini bilmekle mümkündür. Bu hususta ihmal ve gevşeklik büyük mes’ûliyeti mûcibdir. Müslümanların çocuklarına İslam harfleri ile okuma-yazmayı öğretmeleri mühim bir vazîfedir. Büyüklerimizin emsalsiz eserlerini okuyup anlayabilmek için Osmanlıcayı okumaya ve anlamaya gayret göstermek icabeder.
