Tebessüm: Gülümseme, gülmenin mebâdîsi ki, bu halde nihayet ön dişler açılıp görünür.İnsan fıtratı icabı sevmeye sevilmeye ihtiyacı olan bir varlıktır. Bu itibarladır ki peygamberler, insanları güler yüz ve tatlı dille Allah’ın dinine davet etmişlerdir.Talebe yetiştiren ve ilim öğreten hocada bulunması icap eden unsurlardan birisi de mütebessim olmaktır. Müslümanlar kardeştirler,birbirlerini Allah rızası için severler. Tebessüm bu sevgimizi gülümseyen bir yüzle, karşımızdakine izhar etmektir ki, sadaka hükmündedir. Peygamber Efendimiz bir hadis-i şeriflerinde:تبسمك فى وجه أخيك لك صدقة“Kardeşinin yüzüne bakarak gülümsemen, senin için bir sadakadır.”buyurmuşlardır.Ancak tebessümü, vakara münâfî ve ciddiyete muğâyir olacak şekilde, hafif meşrepliğe de vardırmamak, her şeyde olduğu gibi bunda da ölçüyü iyi muhafaza etmek icabeder.Bir muallim ne aşırı derecede sert ve ciddi olacak, ne de tamamen gayri ciddi. O halde “her şeyin hayırlısı orta haldir”, prensibine uyarak orta yolu seçmelidir.
