Insanin BIr ESI Olmali, Ama Adam GIbI !!!

INSANIN BIR ESI OLMALI, AMA ADAM GIBI !!!

Insanin esi olmali, bakarken yüreginin kabardigi, gözlerinden gözlerine yüreginin aktigi...asik oldugu bir esi olmali!

Sabah gözlerini açtiginda, yaninda oldugunu görüp, sükürler etmeli Yaradana. Koklamali saçlarini. Uyuyan esine sefkatle bakip, usulca dokunmali yüzüne, varligini hissedebilmek için. Parmaklari titremeli, incitirim korkusuyla. Sürekli çaglayan bir pinar olmali gönlü...kramplar girmeli midesine, onsuzluk aklina geldikçe!

Rüzgar onun kokusunu getirmeli, yagmur onun sesini. Elleri yanmali ellerini tutabilmek için. Aksam onu görecek diye, pirpir etmeli yüregi. Kelebekler gibi olmali insanin kalbi. Ayaklari birbirine dolasmali heyecandan, eve dönerken esi. Beklemek asirlar gibi uzun gelmeli. Gelisi ile sonsuz bir nur dolmali içine.

Yüzüne baktiginda, konusmadan anlamali derdini, tasasini, öfkesini, sevincini, coskusunu...vs. Güven duymali, herseyiyle. Basini gögsüne koyup, huzurla uyuyabilmeli, tüm düsüncelerinden arinmis olarak. Babasi, abisi, arkadasi, dostu, sirdasi, anasi, çocugu olmali...Simarabilmeli yaninda. Kiskanilmali zaman zaman da...

Bir esi olmali insanin!!!

Sabah yolcularken isine, içi acimali, daha yollarken özlemeye baslamali. Seni simdiden özledim!!!

Aksam dönüsünü beklemeli sabirsizlikla. Gözleri yollarda kalmali ve kapiyi çalmadan açmali...askla karsilamali, hasretle sarilmali boynuna, özlemle koklayip, öpmeli, yillarca uzak kalmiscasina! Her günü bir baska güzel olmali yasamin, bir baska özel, bir baska soluklanmali her aninda. Verdigi hiç bir seyin yeterli olmadigini düsünüp, kahrolmali, daha fazla ne yapabilirim diye düsünmeli. Mutluluk saçmali etrafina.

Bir esi olmali insanin, cennetten köse almiscasina sevdigi, sakindigi, bakmaya kiyamadigi...Her bir hücresinden askin fiskirdigi, çölde okyanusu yasadigi bir esi olmali!!!