Tüketme İçindeki Seni! ...
Kalabalıklarda gezinirken, ruhunun derinliklerinde seni bekleyen "seni" yitirme!
O "sen" ki; seni sana getirecek, senden seni bulduracak tek anahtar
Hayatın çözümsüz bilmeceleri sararken ruhunu, geçmiş ve geleceği düğümleyerek anda seni buluşturacak "seni" yitirme !
İnsan bazen halveti yalnızları arar, hilkatin sırrına ermek isteyen derviş misâl
Bazen bir dost yüzünde, bazen bir yaprak düşüşünde,
Bazen de suya düşen bin bir renk damlalarda
Nedir bu anda çözülemeyen renk armonisi?
Kalem kâğıttan uzaklaşır böylesi anlarda
Belki sessizliğin söyleceklerini dinlemekle yetinebilirse ruhun, hikmetin hazinelerine ulaşabilirsin
Oysa ne çok kalabalık biriktirirsin etfarında! Kalabalık biriktikçe uzaklaşırsın içindeki senden
Sendeki ses kaybolunca senden, duyamassın ruhundan gelen sesleri
Seni arayan, sende kaybolan nice hikmet pırıltıları kaybolur gider bir anda nisyan rüzgârlarında
Bir arı petekte balı nakşederken,
Bir kelebek çiçekten toplarken özleri,
Sen dünyadan ne toplamaya geldin hiç düşündün mü?
Her bir mevcudatın varsa bir görevi, senin de var elbet Peki bu sırra, bu soruya yanıt nerede?
Kendine bak, kendinde ara sırların özünü
Bir kelebek ol, uç kâinatın semâsında, topla binbir özü, hakikatin balına ermek kolay mı sanırsın?
Yitirme içindeki "seni" ki; erebilesin sırların sırrına
Reşhâ Sahradaesinti
