Ey padİŞah! Ey padİŞah!

EY PADİŞAH! EY PADİŞAH!




Ey padişah! Ey padişah!

Çün ben beni verdim sana,

Genç ü hazinem kamusu

Sensin benim önden sona.




Evvel dahi bu akl u can

Seninleydi asl iken;

Ahır gerü sensin mekan

Uş varırım senden yana




Senden sana varır yolum,

Sana seni söyler dilim,

İlla sana ermez elim,

Bu hikmette kaldım tana




Bu hikmeti kim ne bile,

Bilse dahi gelmez dile;

Bu ah ile bu zar ile

Gözüm yaşı nice dine!




Dursam seninle dururam,

Baksam seninle görürem

Her kancaru kim yürürem,

Gönlüm yönü senden yana.




Sensin bana can u cihan,

Sensin bana genc-i nihan,

Sendendürür assı, ziyan;

Ne iş gelir benden yana.




Söz söyleten dilimde sen,

Hükmeyliyen içimde sen,

Alıveren elimde sen

Cümle işim önden sona.




Şöyle yakın olmuş iken,

Görmez seni bu can u ten

Kim geçiser bu perdeden,

Kim mani olur hükmüne?




Aşık sana tuttu yüzün

Unuttu cümle kendözün

Cümle sana söyler sözün

Söz söyleten sensin yine.

:::::::::::::::