Peygamberimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) çocuklari çok ama çok sever ve "Küçüklerimize sefkat etmeyen bizden degildir.?derdi.
Allah Resulü çocuklara olan bu sevgisini her firsatta gösterirdi. ?Kokusu Cennet kokusudur.? dedigi çocuklari öpüp koklar, mübarek dizlerine oturtur, bagrina basar, baslarini ve yanaklarini sevgiyle oksayip onlara dua ederdi. Bazen de yolda gördügü çocuklari binegine alip gezdirirdi.
Bu sevgi o kadar çoktu ki Sevgili Peygamberimizin yaninda yetisen Hz. Enes (r.a):
- Çocuklara karsi Hz. Peygamberden daha sefkatli olan hiç kimseyi görmedim, demistir.
Onun sevgisiyle sereflenmis sansli çocuklardan olan Ibnu Rebia anlatiyor: ?Babam beni, Abbas da oglu el-Fadl?i Resülullaha gönderdi. Yanina gittigimiz zaman bizi sagli sollu oturttu ve bizi öylesine siki kucakladi ki daha içten sarilanini görmedik.?
Sevgili Peygamberimizi torunu Hz. Hasan?i öperken gören Akra? Ibnu Habis bunu tuhaf karsiladi ve: ?Benim on tane çocugum var. Fakat onlardan hiçbirini öpmedim.? dedi. Peygamber Efendimiz de ona bakip su cevabi verdi: ?Merhamet etmeyene merhamet edilmez.? Yani çocuguna sefkat gösterip acimayana Allah da sefkat gösterip acimaz.
Bir keresinde de bedevilerden bir grup Peygamber Efendimize gelip ?Çocuklarinizi öper misiniz?? diye sormustu. ?Evet? cevabini alinca ?Fakat biz Allah?a andolsun ki öpmeyiz.? dediler. Bunun üzerine Peygamberimiz: ?Allah kalplerinizden merhameti çikardi ise ben ne yapabilirim?? buyurdular.
Sevgili Peygamberimiz, herkesi çocuklarini öpmeye tesvik etmis ve söyle demistir:
?Çocuklarinizi çok öpün. Zira her öpücük için size Cennet?te bir derece verilir. Melekler öpücüklerinizi sayarlar ve sizin için yazarlar.?
