Hüsni zannım sebebiyle

Hüsni zannım sebebiyle

Vaktiyle zeki, çalışkan bir medrese talebesi, rüyasında çok sevdiği, feyz aldığı, bağlandığı hocasının cehennemlik olduğunu gördü. Rüyayı ilk gördüğünde sıradan bir rüya diye aldırmadı. Ama aynı rüyayı birkaç defa üst üste görünce derin bir üzüntüye kapıldı. Üzüntüsü dışardan da farkedilecek haldeydi. Herkes gibi hocası da bunu gördü ve sordu:

"Oğlum senin neyin var, son günlerde yüzün hiç gülmüyor?"

Delikanlı başlangıçta söylemek istemeyip geçiştirmeye çalıştıysa da ısrar karşısında açıklamak zorunda kaldı:
"Hocam, ben kaç defadır rüyamda sizin cehennemlik olduğunuzu görüyorum ve buna çok üzülüyorum."

Hoca talebesine ve onun şahsında herkese ibret olacak şu açıklamada bulundu:
"Oğlum, ben senin gördüğün rüyayı (kendimin cehennemlik olduğunu) kırk senedir görüyorum. Ama yine de ümitsiz ve isyankâr değilim. Allahü teâlâya kulluğumu eksiksiz yerine getirmeye çalışıyor, emirlerini yerine getirip yasakladıklarından kaçınıyorum. Bana düşen de budur. Gerisi Allahü teâlânın bileceği iştir."

Kısa bir zaman sonra bu zat vefat etti. O talebe onu rüyada, Cennet nimetleri içinde görünce sordu:

"Hocam, sizin Cehennem ehli olduğunuzu sanıyordum, haliniz nasıldır?" diye sorunca buyurdu ki:

"Allahü teâlâya olan hüsn-i zannım sebebiyle bana rahmetiyle muamele etti ve Cennetine koydu."