Her Evin Bir Yerine Sinir Kutusu!!...

Ersin Bey çevresinin sevdigi, kararlarinda tutarli bir insandi. Hiçbir zaman acele karar vermez; öfke üzerine verilen kararlarin hep hatali oldugunu ve öfkeye sebep olan seylerin de çogu zaman incir çekirdegini bile doldurmadigini söylerdi. Kendisine bu hasleti nasil kazandigi soruldugunda çocuklugundan bir olay anlatirdi. Anlattigina göre kendisi çok çabuk kizan bir çocuktu. Her seye hemen kiziyor ve bu kizginlik ve öfke üzerine verdigi kararlarda da genelde yaniliyordu. Bir gün babasi onu karsisina almis ve elindeki kutuyu kendisine uzatirken, “Oglum! Senden, senin için bir sey isteyecegim. Çok sinirli ve ani karar veren birisi olarak görünüyorsun. Halbuki bu kadar öfkelendigin seylerin çogu aslinda küçük ve basit seyler. Sana bir teklifim olacak; su kutuyu al ve seni sinirlendiren bir mesele oldugunda, bütün ayrintilariyla o anki duygularini yaziya dök. Sonra bunlari kutuya koy. Bir ay sonra kutuyu aç ve yazdigin seyleri okuyarak nelerin seni sinirlendirdigini sakin bir kafayla gör. Sonuçta, o kadar büyüttügün meselenin senin için bile üzerinde bu kadar düsünmeye ve zaman harcamaya degmez seyler oldugunu göreceksin.” demisti.

Ersin, babasinin dedigini yapti ve kendisini öfkelendiren seyleri, hemen öfke üzerine karar vermeden önce yazmaya ve kutuya atmaya basladi. Ay sonu gelmeden kutu agzina kadar dolmustu. ‘Beni kizdiran ne kadar çok mesele varmis!’ diye düsündü. Kagitlarin bazilarini okurken, gülmekten kendini alamiyordu. O kadar küçük meselelere kizmisti ki, simdi o mesele küllenince ani bir karar vermedigine sükrediyordu.

Bizim de böyle bir “Sinir Kutumuz” olabilir. Bu kutuya öfkelerimizi, kirginliklarimizi, sinirlendigimiz seyleri.. yazabiliriz. Öfke ve kizginlik üzerine hemen karar vermeden önce bunu yaparsak bir ay sonra öfkelendigimiz bu seylerin büyüklügünü (!) de görmüs oluruz. Zannederim, bunlarin çogu yazmayi bile gerektirmeyecek seyler olacaktir. Kim bilir belki de birkaç sene sonra bu kutuya bir seyler yazip koymaya bile ihtiyaç kalmayabilir.

Alinti