Büyükler az konuşur
Seyyid Nuri Efendi, faziletli, büyük zat.
Özellikle gençlere ederdi çok nasihat.
Her sözü, Allah için, kalpten söylediğinden,
İstifade ederdi insanlar sohbetinden.
Derdi ki: (Sohbet ehli veliler yoksa eğer,
Onların kitabını okumak icab eder.
Zira kitap okumak, yarısıdır sohbetin.
Bu da, vesile olur gelmesine himmetin.)
Sordular ki: (Efendim, bu evliya-yı kiram,
Niçin çok konuşmayıp, etmezler fazla kelam?)
Buyurdu: (Çok konuşmak, cahillere mahsustur.
Allah adamlarıysa, az, fakat öz konuşur.
Onlar, cahiller gibi etmezler hiç yaygara.
Onların bir kelamı, yön verir insanlara.
Mesela bir (kaptan)a benzer ki bu veliler,
Elbette ki kaptansız, yürümez hiç gemiler.
Kaptan, seferden önce, açar haritasını.
Düşünür, hesab eder geminin rotasını.
İlmi tecrübesiyle çalışarak az müddet,
Tayin eder gemiye, bir yön ve istikamet.
Ondan sonra, lüzum yok bir şey söylemesine.
Çünkü gidiş yönünü vermiştir gemisine.
O, istikametini vererek gayet iyi,
Hedefe, sağ ve salim ulaştırır gemiyi.
Yine siz düşünün ki, evde bir (soba)yı da,
İnsanları ısıtıp, sağlar büyük bir fayda.
Verdiği sıcaklıkla ısınır da her taraf,
Lakin o, ayriyeten konuşup eylemez laf.
(Lamba) da, aydınlatır haneleri her gece.
Lakin o da konuşmaz, ışık verir sadece.
İşte o büyükler de, sahiptir din ilmine.
İstikamet verirler, insanlık âlemine.
Hak teâlâ, onlarla yağdırır yağmurları.
Onların duasıyla, giderir belaları.
Onların sayesinde, gelir bolluk, bereket.
Onlarla vasıl olur kullara rüşd, hidayet.
Buna rağmen etmezler, lüzumsuz boş bir kelam.
Zira bilen konuşmaz, bu, böyledir her zaman.
Lüzumsuz konuşmayı, cahiller eder şiar.
Zira boş tenekeden, çok gürültü, ses çıkar.)
Yine bir sohbetinde buyurdu ki: (Bu devir,
Küfrün, bir sel misali aktığı bir devirdir.
Küfre girip girmemek zamanıdır bu zaman.
Küfürden çok korkarak yaşamalı müslüman.
Kim imansız ölmekten korkmuyor ise eğer,
O, imansız olarak ruhunu teslim eder.
Lalettayin, cahilce yaşamak iyi değil.
Küfre düşürebilir, kulu bir söz, bir fiil.
Mesela bir günaha, (Ne güzel!) dese insan,
Kaybeder imanını, böyle söylediği an.)
(gönül sultanları)
