Tasavvuf Dİnİn HİzmetÇİsİdİr

TASAVVUF DİNİN HİZMETÇİSİDİR

Kur'an ve sünnet esasları üzere kurulan tasavvuf terbiyesi, dinin bir parçasıdır. Hem de en kıymetli vazifeyi gören bir parçası.
Tasavvufun konusu insandır, insanın kalbidir.
Hedefi insanın güzel ahlaka ulaşmasıdır.
Metodu, Hz. Peygamberin tercih ettiği sohbet metodudur.
Sermayesi ilâhî aşk, ihlas, zikir, dua, edeb ve göz yaşıdır.
Tasavvufun terbiye için tercih ettiği usul ve yöntemler, sonuçta elinin kabul ettiği bir delil ve sebebe dayanmaktadır.
Dinde ayet ve hadislerden başka, Sahabe-i Ki-ramın (r.anhum) sözleri ve uygulamaları, kıyas, içtihat, örf, maslahat, istihsan, önceki dinlerin nesh edilmeyen hüküm ve prensipleri gibi daha bir çok hüküm kaynağı vardır.
Tasavvufu değerlendirirken ve onun kullandığı metotların dindeki delillerini incelerken bütün bunların göz önünde bulundurulması gerekir.
Bu hüküm kaynaklarının ne manaya geldiğini ve dil kurallarını bilmeyen bir kimseye ya susmak ya da ehline danışmak düşer. Aksi hâlde, fitne yapar, tehlikeye girer. Böyle kimseler iyi niyetli olsalar bile mazur görülmezler. Onlar, kaş yapayım derken gözü kör edenlerdir.