Nedİr kİ hayat?

NEDİR Kİ HAYAT?

Bir oyun ve eğlence mi; yoksa bütün nimetler gibi bizlere sunulan, emanet edilen ömür sermayemizi, bu dünyaya niçin gönderildiğimizi aklımızdan bir an olsun çıkarmadan yaratıcımızın emirleri doğrultusunda harcamak mı?
Hayat, sebeplere takılıp kalmak mıdır acaba? Yoksa 'Sebep Ey’ şairi Adil Erdem BAYAZIT gibi sebeplerin sebebini; Diriliş şairi Sezai KARAKOÇ gibi' Kaderin üstündeki kaderi' görebilmek midir?
Hayat hiçbir şeyi umursamamak, benden sonrası kıyamet bencilliği ve çıkarcılığıyla hareket etmek midir? Yoksa meyve beklentisini bir kenara bırakıp, hayat toprağına bir tohum ekmenin, bir fideye su vermenin, bir ağacı yaş iken doğrultmanın heyecanına, şevkine, telaşına sahip olmak mıdır?
Sorunun bir parçası olmak, karanlığın koyuluğundan, zamanın kötülüğünden dem vurmak mıdır acaba hayat? Yoksa çözümün bir parçası olup bir mum yakmanın, bir kandil olmanın azmiyle: 'Durun kalabalıklar bu yol çıkmaz sokak!' diye haykırabilmek midir?
Acaba hayat tüketmek midir; aklı, aşkı, zamanı, vicdanı, dünyayı nihayet kendini? Yani tüketerek tükenmek... Yoksa hayat çoğaltmak mıdır sevgileri, güzellikleri, iyilikleri, hayırları? Yaymak mıdır bütün bunları bütün bir yeryüzüne; değişimin, gelişimin merkezinde öncelikli olarak insanın kendisinin bulunması gerekliliğini hiç aklımızdan çıkarmadan?
Hayat, doğarken nişanlandığımız ölümü aklımızdan, gündemimizden, sohbetlerimizden; hatta yerleşim merkezlerimizden bile kovmak mıdır; yoksa yalan dünyanın en büyük gerçeği olan ölüm

"Biliyorum yaklaşıyoruz her an
Biliyorum oruçlu doğar insan
Ölümün iftar sofrasına”

dizelerinde olduğu gibi “Erdemli” bir anlayışla her an beklenen, her an hazır olunması gereken bir davet hüviyetinde görebilmek.

"Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm.
Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm." diyerek öteleri, yâri özlemek midir?
……….

Yasin Şimşek/Ribat Dergisi

"Biliyorum yaklaşıyoruz her an
Biliyorum oruçlu doğar insan
Ölümün iftar sofrasına”
Hayat hiçbir şeyi umursamamak, benden sonrası kıyamet bencilliği ve çıkarcılığıyla hareket etmek midir? Yoksa meyve beklentisini bir kenara bırakıp, hayat toprağına bir tohum ekmenin, bir fideye su vermenin, bir ağacı yaş iken doğrultmanın heyecanına, şevkine, telaşına sahip olmak mıdır?


Allah razı olsun çok güzel bir yazı
emeğine sağlık abi..

Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm.
Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm." diyerek öteleri, yâri özlemek midir...emeğine saağlık...

Paylasim için tsk.