Ömrümün Miracı
Duanın risalesini aralayıp,
Aşk’ı kanatıp
İstiğfarı göz yaşımla boyadım..
Burada yokluğun beşiğinde sancırken bütün sözlerim,ben sana yazdım bütün bu saçmaları sevgili,
Belki ruhum biraz rahatlar huzur bulur
Belki gönlümden gönlüne bir yol olur umudumla…
Orda,
Başımı kaldırıp alemi seyre daldığımda,tek derdim biraz yaşamak kaygısıydı.
Seni yani aslında kendimi görmem hiçbir kelamın ifade edemeyeceği kadar büyük bir ikramdı ömrüme
Ey Yekta;
Bu acizin ömrüne bahşedilmiş Sertaç olan can
Hangi duanın hangi hayrın cemresi olduğun şaşkınlığı ile sarınırken düşüncelere,
Gönül makamıma çoktan kurulmuş bulduğum canan..!
Benki ;
Hüznün külleri arasında oynaşan bir çocuktum
Bir düş düştü kucağıma ellerinden
Bir yangın düştü,her kelamı isminle boyayan,
Bir zaman düştü her hayali seninle dolan..
Günceme kifayetsiz cümleler düştü
Halimi arz için
Dağlar dolusu cümleler taşırken dilimin ucunda
Lal kaldı dilim varlığının ihtişamında
O yüreğime sarıp sarmalayıp sakladığım aşkındır sevgili
Sana büyüttüğüm umutlarımdır
Sana çoğalan bir vuslatın menfasında büyüttüm içimdeki çocuğu
Meğer ne kadar severmişim,sevebilirmişim!!
Ne yürek varmış içimde,
Kendime şaştım!
Her düşündükçe seni
Birkez daha şaştım kendime
Her aklıma geldiğinde titreyen yüreğime
İsminle tüllenen ruhuma şaştım
Bir vuslat-ı menfa ile yandıkça dahada büyüdü içimde çığlıklarım
Seni diledim
Seni dilendim tek derman kapısında
Dualarımla sardım gökkubbemi
Dilimde senli dualar gözlerimden süzülen sevginle boyadım gecenin eteklerini
İsminle vardım duanın sırrına
Ey aşkın ,aşığın ve maşuğun sahibi
Tut içimden düşen beni
Bir yapraktır gönlüm rahmetinin rüzgarında
Yüzümü ondan gayrısına çevirme Rabbim ..
Ey gönlü ömrüme şifa,ismi dilimde zikr olan
Betimsiz ömrümü gece kadar kara gözleriyle binbir renge boyayan cennet cennetim ..
Bunca söz safsatasından başka hiçbir kelamım yok bu içimde büyüyen kıyameti anlatmaya
Acziyetimi bağışla sevgili
Sana başka sözüm yok
Gönlünde gördüğümü gönlüme gömdüm
Ben sende miracı gördüm
...
Rehnüma NEVAL
