Hanimlara Örnek Haya
Hz. Aise r.a. gözleri görmeyen Ishak r.a. yanina her geldiginde kendini sakinir, örtüsüne çeki-düzen verirmis. Onun bu durumunu hisseden Ishak r.a. bir gün sorar:
- Ey Müminlerin Annesi! Ben ama oldugum halde benden de sakiniyorsun. Halbuki ben sizi görmüyorum!
Hz. Aise r.a. cevap verir:
- Evet, sen beni görmüyorsun fakat ben seni görüyorum.
. . .
Mü'minlerin emiri Hz. Ömer r.a.'in canina kastedilmisti. Agir yaraliydi. Anladi, hissetti ki bu yara onu getürecek, son anlarini yasiyor. Bir dilegi vardi, son bir dilek. Kizi Hafsa r.a.'i Aise r.a.'a gönderdi. Efendimiz (S.A.V).'in ayak ucuna defnedilebilmek için Hz. Aise'den izin istedi. Zira orasi müminlerin annesine aitti ve Hz. Aise r.a.' in babasi Hz. Ebu Bekir r.a. da oradaydi. Hz. Aise bu istegi söyle karsiladi:
- Aslinda o yeri kendim için düsünmüstüm. Fakat Ömer'i kendime tercih edecegim.
Ve Hz. Ömer r.a. vefat edince Efendimiz (S.A.V).'in ayak ucuna defnedildi.
Müminlerin annesi Hz. Aise r.a ., Allah Rasulü (S.A.V).'in ve babasinin kabirlerini serbestçe ziyaret ederdi. Ancak Hz. Ömer de oraya defnedildikten sonra kabirleri daha bir dikkatli ve daha bir örtünerek ziyaret eder oldu.
