Üstadın Tedbir Dersi

Muhsin Alev anlatıyor

"Üstadın tedbir dersi"

"Birgün gece vakti Nur Risalelerini bir bohçaya doldurmuş, başka bir yere taşıyordum. Yolda bir arabadan karpuz almak istedim. Karpuzcudan fiyatını sordum. Bu sırada orada olan bekçiler benden şüphelendiler. Beni karakola götürdüler. Karakolda kitapları açıp baktılar, kimbilir ne zannetmişlerdi. Kitapları görünce bunlarda birşey yoktur diye beni serbest bıraktılar.

"Sabahleyin Üstadın yanına gittiğimde akşamki hâdiseyi aynen Üstada anlattım.

"Üstad bana tedbir ve dikkat dersi verdi.

"Niçin gece götürüyordun. Gece götürmeye ne lüzum var. Gündüz götürseydin' dedi.

"Zaman zaman bize çeşitli dersler verirdi.

"Yine birgün bir vesilesini bulmuştu;

"Abdülmuhsin'in eli, dili kalbi iyidir. Fakat aklına karışmam' diyordu.

"Bazen çeşitli meseleler olunca Üstad yazmamı isterdi. 'Yaz unutursun' derdi. Sonra daima sorup istişâre etmemi isterdi. 'İki kişiye sormadan birşey yapma' derdi. 'Eline, diline itirazım yok, fakat senin aklına karışmam' derdi.