Yanlızlığım beni Rabbime Taşıdı...

Ruhum, yanlızlığın bahçelerinde gezinirken bir sevdaya ağladığını farkettim.Sordum yanlızlığıma: "Kimdir, seni benim içime salan?" diye... Hüzün geldi yanına ve konuştu yanlızlığım: "Huzuru aramaktır!.." dedi benim adım... "Bu arayıştır, beni içine salan!.." Hani olur ya, renksiz resimlerdeki yanlız duran banklar gibi,bu da başka yanlızlıktı kalbte yaşanan... Sayısız nefeslerin içindeki "yanlız soluktu adı..." Dostluğun özlemi eklenir ve yangın olur, yanlızlık makamı... Her kelime ikinci bir anlam kazanır, gittikçe açılır perdeler ve mevsimine göre sevda yaşanır... Rabbin merhametidir bu yanlızlık! Tüm dayanakların bencilliğidir.Sıkışan yüreklerin feryadıdır.İnsan bilmez sadeleğini ve bilmez kimsesizliğini taki,rahmet tecelli eder ve başlar kalplerden gidişler!.. Sahte putlar gider!... Beyazı kıskanır ruhlar, çünkü en çok sevdası olana yakışır,temizlenen yürekler... Kaybolanlar,anlatılmaz bu arayışlarda ve bulunanlarda gizlenir.Bir yanlızlıktır bu... Uçuşan yaprakların hışırtısı gibi nereye estiğini bilmeden, yanlızca "Es!.. emrini yerine getiren!... Ve bir keşiftir bu,malzemesi yanlızca bir yürek olan ve asla yanlızlığından gocunmayan!... Kimileri korkar bu "tek" likten, kimi ise alır lezzetini, payına hisler... Toy yürekler gibi korkmaz ölümden.. Laftada kalmaz bu yanlızlık;Yaratan herşeyin farkındadır.Şimdilerde benden öte ses var içimde... Kalabalıkların içindeki, yanlızlığına ağlayan ruhların gözyaşlarını, bilmez sahipleri... Doludur içi... Dolu zanneder oysa... Kalabalıktır etrafı...Yanlızdır oysa... Gözü kapalı, her daim sevenleri vardır.Yaratan'ın sevgisi asıldır oysa. Bunlarla yüzleşmek de ürkütür, seveni çok olanları ve ebediyeti kıskananları!... Alıştırmalı gönülleri... Farkına varmalı etrafındaki nefeslerin "çokluğu" kadar "faniliği" de akıllarda kalmalı... Bilmeli acizliğini ve Yaratan'a sığınmalı!... Gülen yüzlerde ağlar bir gün!... Kalabalıklarda tenhalara salar, kendini!... Bu vakitler gelmeden bulmalı dengeyi!... Bir yatırım yapmalı kalplere...İlerideki sade günler için... Yaratan'ın sevgisinden bir çınar büyütmeli... Yanlızlığımda gölgesi,teselli mekanım olan ve gerçekleri sindirecek kadar büyüklüğü keskin olan... "İman azığım olmalı.Yanlızlığımda,karnımı doyuracak kadar sağlam olan.Uzak sanmamalı, bu beklenen yaprak dökümü günleri! Bir gün titrek ellerimle pencerimi açtığımda, gelmiştir "yanlız soluk" mevsimi. Aslına dönmüştür herşey.Ruhum kendi sevdasının derdindedir artık.Vakitler ayrılır cömertçe, Yaratan'ın muhabbetine... Hissetmeseydim bu hüzünlü mevsimleri, bilirim ki, kavuşamayacaktım muhabbete!... Bilirim ki, oyalanacaktım, bir çok "soluk" içinde! Burnu büyük sevdalarımın peşinde koşmaktan, " son nefesimde" yorulacaktım ve geç kalmışlığın yasını tutmadan, yok olacaktım!... Şimdi ruhum kendine gelir.Bırakır, kalabalıklar içindeki çaresiz mırıldanmalarını... Etrafındaki nefeslerin soğukluğu'da üşütmez artık içimi... İman ateşi ve Yaratan'ın sevgisi ısıtır, tüm kainatı ve beni.... Yanlızlık başka lezzetler katar ömrüme.Bir başka güzelliktir,sadelik... Artık yüzüme kan gelir. Tebessümlerim,aynasıdır içimde değişen mevsimlerin... Yaprağın kaderi düşmekse, benimde kaderimdir, yanlızlığımla yüzleşmek ve düştüğüm yerden Mevlaya yükselmek. Yeniden Sevmek ,yeniden sevgiyi hissetmek... Yanlızlığın tadını çıkarmak... Huzurlu dakikalarla baş başa kalmak... Şimdi değişir, yanlızlığın karanlık tarihi.Şimdi temizlenir,üstüne sürülen kirli lekesi. Artık "öz" vardır.Kalabalıklardan sıyrılmış olan. Yanlız Rabb'in merhamet tecellileri vardır kalplerde.Dualar vardır ve O'nu keşfetmek vardır kalplerde, çok derinlerde... Kuramadığım hayali sevdim yanlızlığı... Ürpertisi bende derin bir iz bıraktı.Issızlık,çığlıkları kıskandırdı VE BENİ ELİMDEN TUTUP RABBİME ,BU YANLIZLIK TAŞIDI....

(alıntı)