Yitik Sevda

Yitik Sevda


Hava puslu,yüreğim bir garip,göç başlar eylül bitince...
Gidenlerin ardından bakmak gibi bu…
toprak kayıyor ayaklarımdan,bir örtü yüzüme yapışıyor...
En çok da gözlerine bakıyorum…
Gözlerinde kayıyor gecenin yıldızları…

Gece oturup konuk oluyor dehlizime..
Sonra çağırıyor kısık sesle seni..’’burası kalabalık’’ diyorsun,her seslendiğimde...
Göğe çeviriyorum başımı..tek bir buluta razıydım oysa,rahmet bulutları gelmeden
döşüme,gözlerimden akıyor gece...
Gözlerimi yumuyorum,Babil’in bahçelerinden geçerken yüzüme sürüyorum
erguvanları...
Bilgelik derslerini dinliyorum Meryem’den,izlerini arıyorum çöle uzanan
ayaklarımın,kaktüs sularını çekiyor içine...
Ben içimi dışa akıtıyorum…

Perişan gazeller geliyor dilim ucuna,’
’Eyleyip şehper-i Cîbril’den ey meh yeleğin’’…Ok’u geçiriyorum içimden,hayreti takıyorum ardıma,çenemin çukurundaki kuyudan su içiriyorum serçelere…

Gözlerimin amâlığında,gül bebeleri kokluyorum...
Uçuklarını öpüyorum bebelerin,sağıyorum sütümü ağızlarına..
Gözlerimde Yusuf’un gömleği…

Sırra dokunmak için terk edilmiş şehirleri dolaşıyorum,
azad edilmiş kölelerin avuçlarından su içiyorum, hiç bir şey süpriz değil! ..
Hiç bir şey! ...

kuşların ağızlarına ver mısraları, noksan her tümce faniliğine dokunsun …
parmağını bastır kanayan kuşa…

Nalları düşmüş kısrak gibi,depreşip duruyor toprak...
Arala iki dudak arasını,şiir üflenecek…
Göğümde fırlatıp attığın suskuların peşindeyim...
kaç hisseye talip olduğumu bilir misin? ...
Yüzde kaç hüzne...
Eğretilik yakışmadı size …
Biz mıh gibi tutardık aklımızda vefasızlıkları...