Sübhânallahi velhamdü lillahi ve lâ ilâhe illallahü vallahü ekber
Hz Ebu Hüreyre (ra) anlatıyor “Kendisi ağaç dikerken yanına Rasûlullah (sas) uğrar ve:
“Ey Ebu Hüreyre! Şu diktiğin nedir?” der
“Kendim için bir fidan dikiyorum” cevabını verir
Aleyhissalatü vesselam, “Sana, senin için daha hayırlı bir dikilecek fidan göstereyim mi?” buyurur
Ebu Hüreyre, “Göster, ey Allah’ın Resülü!” der
Bunun üzerine sallallahu aleyhi ve sellem: “Sübhanallahi velhamdülillahi ve la ilahe illallahu vallahu ekber (Allah bütün noksan sıfatlardan münezzehtir, bütün hamdler ona mahsustur Allah’tan başka ilah yoktur Allah en büyüktür) de!
Bunu söylersen her bir kelimesi için sana cennette bir ağaç dikilir”
Bir başka rivayette de İbni Mes’ud (ra) anlatıyor: “(sas) buyurdular ki: Miraç sırasında Hz İbrahim’le karşılaştım Bana:
Ey Muhammed! Ümmetine benden selam söyle ve haber ver ki, cennetin toprağı temiz, suyu tatlıdır Burası (suyu tutacak şekilde) düz ve boştur Oraya atılacak tohum da sübhanallahi, velhamdülillahi ve la ilahe illallahu vallahu vallahü ekber cümlesidir (Bu tesbihler sebebiyle Cennetin ağaçlarına ve nimetlerine kuvuşulur.)" (Tirmizi: Daavat, 60)
(Allahü teâlânın indinde, tekbiri, tahmidi, tesbihi ve tehlili sebebiyle Müslüman olarak ihtiyarlayan bir müminden daha efdal kimse yoktur.) [İ. Ahmed]
(Tekbir Allahü ekber,
Tahmid Elhamdülillah,
Tesbih Sübhanallah,
Tehlil La ilahe illallah,
Temcid La havle vela kuvvete illa billah demektir.)
Kur’an-ı kerimde, Bâkıyat-üs-sâlihat [sürekli kalan iyi işler] geçmektedir.
Resulullah buyurdu ki: (Bâkıyat-üs-sâlihatı, çok söyleyin. Bunlar; tesbih, tehlil, tahmid, tekbir ve temciddir.) [Taberani]
Her gece yatarken yüz defa (Sübhanallahi velhamdü lillahi ve la ilahe illallahü vallahü ekber) okuyan kimse, yüz defa tesbih, tahmid ve tekbir söylemiş olur. Böylece, muhasebe yapmış, kendini hesaba çekmiş sayılır.
En üstün tesbih Sübhanallahi velhamdülillahi ve la ilahe illallahü vallahü ekber’dir.) [Müslim]
("Sübhanallah" diyen Uhuddan daha büyük sevaba kavuşur. "La ilahe illallah" ve "Allahü ekber" demek de böyledir.) [Beyheki]
Abdullah İbn-i Abbas (r.a.) şöyle anlatır:
Allahu Teala arşı yaratınca meleklere onu taşımalarını emretti. Onu yüklenmek meleklere ağır geldi. Bunun üzerine Allahu Teala onlara şu emri verdi: “Sübhanallah” deyiniz. Melekler “Sübhanallah” deyince onu yüklenmek onlara hafif geldi. Ve onlar yıllar boyu “Sübhanallah” dediler.
Hz. Adem (a.s.)yaratıldıktan sonra aksırdı. Allahu Teala ona “Elhamdülillah” demesini ilham etti. Hamd edince, Allahu Teala ona şöyle buyurdu: “Yerhamukellah: Rabbin sana merhamet eder.” Hz. Adem’in cümlesini duyan melekler dediler ki: “Bu bizim için ikinci güzel ve şerefli kelimedir. Onu bırakmamız doğru olmaz.” Bundan sonra: “Sübhanallah, Elhamdülillah” demeye başladılar.
Allahu Teala Hz. Nuh (a.s.)’a halkına anlatmak üzere: “La ilahe illallah” kelime-i tevhidini söylemelerini vahyetti. Ancak bu şekilde onlardan razı olabileceğini anlattı. Bunu duyan melekler dediler ki: “Bu da güzel, şerefli bir kelime, bunu bırakmak da bize yakışmaz” Ve dualarına bunu da eklediler. Senelerce “Sübhanallahi velhamdü lillahi vela ilahe illallah” dediler.
Hz. İbrahim’e (a.s.) Allahu Teala kurban emrini verdi. Kurban için kendisine bir koç gönderildi. Koçu görünce sevindi; “Allahu Ekber” dedi. Melekler bunu duyunca: “Bu, dördüncü güzel bir kelimedir” dediler ve dualarına eklediler. Bundan sonra hep şöyle dediler: “Sübhanallahi velhamdü lillahi vela ilahe illallahu vallahu ekber”
Cebrail bunu hikaye edince Rasulullah (s.a.v.)’ın hoşuna gitti. “La havle vela kuvvete illa billahil-aliyyi’l-azim” dedi. Bunu duyan Cebrail şöyle dedi: “Bu cümleyi de öbürlerine ekle. İsrafil (a.s.) Peygamber Efendimize (s.a.v.) geldi ve şöyle dedi: “Ya Muhammed (s.a.v.), bir kimse “Sübhanallahi velhamdü lillahi vela ilahe illallahu vallahu ekber. vela havle vela kuvvete illa billahil-aliyyi’l-azim.” tesbihini bir defa okursa Allahu Teala ona beş haslet ihsan eyler:
1. Allah onu çok zikreden zümre arasına yazar.
2. Gece ve gündüzde kendisini zikredenlerin en faziletlisi eyler.
3. Bu tesbihler, onun için cennette dikili ağaçlar olur.
4. Bu tesbihler, o kimsenin günahlarını döker. Tıpkı bir ağacın kuru yapraklarını döktüğü gibi.
5. Allahu Teala onu gözetir. Allahu Tela bir kimseyi gözetirse ona azab etmez.
Yine Ebû Hüreyre"den rivayet edildiğine göre demiştir ki, Peygamber Saîlallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur: (Sübhânellâhi velhamdü lillâhi velâ ilâhe illallâhu vallâhu ekber) (Allah"ı tesbih ederim, Allah"a hamd olsun, Allah"dan başka ilâh yoktur ve Allah her şeyden büyüktür) desem, bu benim için güneşin üzerine doğduğu her şeyden (bütün varlıklardan) daha sevimlidir."
