Bİledİm BiÇaĞimi

BİLEDİM BIÇAĞIMI

Yüreğimdeki prangaları kırıyo-rum birer birer. Üzerime sinen soğan, sarımsak kokusunu yok etmeye çalışıyorum. Tûr’un göl-gesinde verdiğim sözü her an ve-riyorum. Her an yeniliyorum imanımı. Sebt’lerden örnek alıyor ve hafife almıyorum uyarıları.
Siz ey isyanın ve nankörlüğün simgesi kavim. Ey peygamberini hafife alan, verilen emri gecikti-ren kavim.
Sizi okudukça daha sıkı sarılı-yorum Kitab’ıma. Ve yeniliyorum yeniden imanımı. Sizi okudukça kendime geliyorum. Ve düzeltiyo-rum, dikleştiriyorum tavrımı.
Siz, örnek olamıyorsunuz ba-na. Sizde anlıyorum gerçeği. Ve lanetle anıyorum Rabbimin lanet-lediklerini.
Şimdi her bir emri daha dik-katli getiriyorum yerine. “İşittik ve isyan ettik” demenize karşı, gururla, “işittim ve iman ettim” diyorum Rabbime.
Siz hala devam ediyorsunuz isyanlara. Lanetli mantığınızla la-netleri üzerinize çekecek fiiller işliyorsunuz yine. Peygamberi alaya alıyor ve takmıyorsunuz emirleri. Sizi her türlü kötülük-lerden koruyup, şerefli kılanın emrini geciktiriyor ve teslim ol-muyorsunuz Rabbinize.
Ama ben, daha bir hınçla bili-yorum şimdi bıçağımı. Daha çok kuvvetlendiriyorum imanımı. Yü-reğime buzağı sevgisi girmemesi için çalışıyorum önce. terk ediyo-rum O’nun hoşnut olmadığı tüm tutkuları. Ama tüm çabalarıma rağmen, yüreğimde filizlenirse başka sevgiler, bıçağım hazır ve hazır imanım. O’ndan gelecek ilk emirle buzağıları yere yatıraca-ğım.
Ne bir elçi olan peygamberi cahillikle suçlayacak, ne de emri yapmamak için sorular soracağım.
Siz değilsiniz çünkü benim örneğim. Ben, peygamberi alaya alanlardan değil, örnek alanlardanım. İsrailî olmayacak tavrım. İbrahimî olacağım. Kendi yüreğimdeki putları yıktığım gibi meydanlardakileri de yıkacağım.
Ateşlere atılsam da imanımı koruyacağım. Kurban edecek de olsam, ya da kurban edilecek, teslimiyet yine görevim.
Değil alelâde bir sığır, ço-cuğum da olsa kesmeyi em-redildiğim, göz kırpmadan emri yerine getireceğim.
Ben her türlü imtihanda İbrahimî olmaya söz verdim.