Eyyy yÜreĞİm dİnle benİ

Dinle beni yüreğim...sadece ve sessizce dinle....ve selam et yüreğim...sevdaya aşka dair ne varsa hepsine selam et. ........

Bir yalvarışla çıkmıştık yola biz...bir haykırışla...umutlarımızı anlatmıştık susayan gönüllere.....biz sevdanın esiriydik yüreğim....biz aşk askeriydik...

Şimdi bir köşede bükükse boynumuz...ağlıyosak hala,incilmişsek yine toparlanma zamanı yüreğim....bu yolda acının adını GÜL koyduk biz....zehirin adını BAL koyduk biz....itselerde, herkesi DOST bildik biz....bilelim yüreğim hep böyle bilelim biz...

Dertlere siper olma zamanı,gönüllerde sevda olma zamanı..yüreğim kışın bahar olma zamanı....hadi bir umut yine...kalkalım ayağa..hadi silelim gözyaşlarımızı...kimse görmesin bilmesin ağladığımızı...dostumuz olan geceyi bekleyelim yüreğim....vede bizi yalnız bırakmayan yıldızlarımızı..onları dost seçtik biz kendimize...çünkü hem çok uzaktırlar hemde çok yakındırlar...vede ışıklarıyla geceyi ne güzel aydınlatırlar...örtsün yüreğim gece bütün yaralarımızı....saklasın bizim gözyaşlarımızı.....elimizi kaldırdık ya semaya biz....UNUTMA yüreğim biz istedik AŞIK olmayı RABBİMİZDEN...biz istedik dertleri can-ı gönülden...gelsin dedik...sevginin fedakarlığı olacakdı elbet....

Yüreğim AŞIKLAR için burası sadece bir gölgelikti..yani okadar kısaydı..O yüzden AŞIKLAR buraya hiç kıymet vermediler....kimseyi incitmediler..değmezdiki zaten bir gölgelikdi bura onlar için...onların yurdu AŞIKLAR DİYARIYDI.....ne kadar uzağız dimi yüreğim oraya..gayret yüreğim...gayret ve az sabret yüreğim....kapı kapı dolaşma zamanı şimdi...sevginin sahibini anlatmak için...kovulsakda anlatma zamanı yüreğim aşkın sahibini tanıtmak için...anlatalım haykıralım ve yanalım yüreğim...nereye gidiyor bu insanlar diye....ağlayalım yüreğim ağlayalım...bize sevgiyi öğretmişti RABBİM....sevgiyi tanımamız için bize anne baba eş dost göndermişti.....ama bunlar araçtı yüreğim...basamak basamak HAKKA ulaşmak için....sevmekti yüreğim sadece onun için....

Hüzün mevsiminde dökülen yaprak gibiyiz....savrulduk heryere..kaybettik benliğimizi..unuttuk nerden geldiğimizi ve nereye gittiğimizi....ve şimdi yüreğim....hatırlama ve hatırlatma zamanı...gözler sahtelikleri gördü hep..eller sahteye uzandı hep...kaç el yetim başını okşuyor yüreğim...kaç el bir gözyaşı siliyor....oysaki bu eller bize yüreklere dokunmak için verilmişti...ve kaçımız şimdi gerçekleri görüyor..kaçımız işine geleni görüyor....oysa yüreğim bu gözler hakkı görmek için verilmemişmiydi.....
ve kaçımızın kulağında sevgi sözcükleri çınlıyor....kaçımız iyi şeyler duyuyoruz..oysa bunların hepsi bize bir duyguyu büsbütün yaşamak için verilmişti....AŞK...
işte ozaman göz onu görürdü,kulak onu duyardı,ayak ona varırdı,el ona uzanırdı......

Hasret yükünü sırtlayarak çok yollar aldık...gözyaşlarımızı gönlümüze akıttık...ve yüreğim senle beraber kanadak,acıtıldık,incitildik,i tildik......varsın yapsınlar yüreğim....biz burda kalıcı değiliz...varsın yapsınlar yüreğim biz lanet edici değiliz....her şeyi gören her şeyi görüyo yüreğim...sen üzülme...mahzun olma....

Umut hayalimiz olsun..sevdamız sermayemiz olsun...gözlerimiz ışığımız olsun...sözümüz özümüz olsun...halimiz aşkımız olsun...benliğimiz HAK ESİRİ olsun.....güneşimiz rüyamız olsun....ve bir gün öldüğümüzde ADIMIZ AŞIK KONSUN.....
hep diyorum ve hep diyeceğim yüreğim sanma AŞK kolay değildir....AŞIKLAR DİYARINA varmak kolay değildir...bedelde herşeyi ister....AŞIKLAR kendilerini düşünmezlerdi kendileri yoktiki zaten onlar hiç buraya ait olmadılarki....onların yaşadığı acıları yaşamadan bu yolda sana yol yok yüreğim..yol yok.....

ve yüreğim yine gitme zamanı....
dönmeni bekleyen biri var dönecekmisin tekrar .....
umut et dua et yüreğim kavuşacaksın o eski yüreğine yüreğinin eşine ......

Dinle beni yüreğim...Kimsesizce,sessizce ve gizlice dinle....Ve selamını sun yüreğim zerre miktarı olsun Allah'a (C.C.) kul olmak isteyenlere...Ve sevdanı sun yüreğim zerre miktarı olun sevmeyi sevenlere....

Acılar içinde yoğrulmayan sevdanın kıymetini bilemezdi elbet...Bilemez onun ne denli büyük ve ne denli sınırsız olduğunu....

Sevdalı olmak,,,hemde sınırsızca ve sonsuzca...Yaşarken ölmek gibi,ateşken küle dönmek gibi,Gözyaşını sermayen bilmek gibi....Sevdalı olmak bedel isterdi yüreğim...Acılara kucak açmalıyız...Taşlar yağsada bedenimize gül saymalıyız....

Gel yüreğim senle sevdalı olanlardan konuşalım..Dertleriyle buluşalım....Ve işimizin kolay olmadığının farkına varalım....

Sevdalı olanlar,,,,
Sevdaları sarardı bedenlerini..Ondan başka birşey hisstetmezler,ondan başkasını istemezlerdi...Öyle ki kendileri yoktu bu dünyada sadece sevdaları vardı...Bir onun için yaşarlar,bir onun için savaşırlardı.....
Anlatırlardı...Bıkmadan,usanma dan ve yılmadan....Sevginin adını anmayanlar için sevdanın adını dokurlardı sözlere...Sevginin tadını duymayanlar için sevdanın tadını sunarlardı gönüllere...İtilirlerdi çoğu zaman umursamazlardı,hakarate uğrarlar duymazlardı,kanatılırlar,incit ilirler ama susarlardı....
Sadece bir vakitte konuşurlardı...Sadece o vakitte dökerlerdi içindekileri...
Hangi vakit mi o yüreğim hangi vakit mi?
"GECE","GECE" evet "GECE"...
Gece onlar için vuslat zamanıydı..Sevgiliye halini arz zamanıydı...Suskun gönüllerinin dile gelme zamanıydı...Olmazdı o an kimse yanlarında....Bir o vardı,bir sevdası,bir de RABBİ var sadece....
Ve dile gelirler ama dilleriyle değil gönülleriyle....
Ve derler"YARABBİ,,, sevdan yaktı yüreğimi,sardı bedenimi...İstemem RABBİM senden başka birşey yeter ki sev beni...
YARABBİ,,,Anlatıyorum anlamıyorlar,elimi uzatıyorum tutmuyorlar...Biliyorum RABBİM...Hatanın tüm sahibi benim...Eğer sana layık bir kul olsaydım anlattığımı anlarlar,elime el uzatırlardı...Affet ALLAHIM ne olur afet beni...
YARABBİ,,,Dilim seni anlatmaya,yüreğim hasretine dayanmaya takat getiremiyor...YARABBİ,,Sen dilimi aç ki sözümü anlasınlar...Sen yüreğimi aç ki sevdamı tanısınlar....
YARABBİ,,,Bir ummanki senin diyarın acıları cennet gösterir...Bir ummmanki senin yanın taşları güle,ateşleri göle çevirir....İçimde yanan bu ateşi sen HAVZ-I KEVSER`E çevir ALLLAHIM...
YARABBİ,,Ben yokum sen varsın....Sen sevdin ve yarattın ben var oldum...Sen bizi sevipde yarattın..Ben nasıl esirgerims evgimi kullarından...Sen bizi bütün hatalarımızla kabul ettin...Ben nasıl yüz çeviririm kullarından...
YARABBİ,,,Sen hiçbir kulunuı ateşe sokma,hiçbir kulunu mahşer günü darda bırakma...Beni anlamayanlar,itenler.inicitenl er ve kanatanlar...Sen onlarıda affet...Onlarıda cennetine al ALLAHIM...Ben yaşayamadım..Ben anlatamadım...Sen onları affet ALLAHIM...Bedel olarak ben varım ALLAHIM ben varım..."Der ve secdeye kapanırlar...Ve sözler bitmiştir artık...Sadece sevdaları konuşur...Yürekler sel olup akmıştır gözden...Ve aşk artık arşa yükselip çıkmıştır özden....
İşte yüreğim sevdalı olanların duaları böyle idi...Asla kendilerini düşünmezlerdi...Zaten onlar yoktu ki bu dünyada...Sadece sevdaları vardı...Onun için ağlar,onun için yaşarlardı...
Hani ben derim ya hep yüreğim..Sanma kolay değil sevdalı olmak diye..Sanma hiç kolay değil aşıklar diyarına varmak kolay değil diye...Şimdi beni daha iyi anlıyorsun dimi yüreğim...

Ve yüreğim örneğimizdir sevdalı olanlar....

Gel yüreğin anlatalım,haykıralım sevdamızı...Varsın itsinler,incitsinler,kanatsınl ar bizi...Biz kanlarımızı göz yaşımızla silelim...Ne dersin yüreğim;belki RABBİM akan bir damla kanımızı kabul ederde affeder bizi...

Ve gel yüreğim seslenelim senle içimizdeki en ufak kıpırtıyı bile duyana...Gel yüreğim seslenelim bizi hakiki muhattap alana...Ve seslenelim yüreğim sevgiyi yaratana....
YARABBİ,,,Rahmetinle acıalara gülümsemeyi öğrendim..Sevginle karşılıksız sevmeyi öğrendim...Merhametinle affetmeyi öğrendim...Sen sevdin ya RABBİM bizi...Bizim için cenneti donattın ya ben sakladığın cenneti dertlerde bulmayı öğrendim....
VE RABBİM..Diz çöktük,boyun büktük huzurunda yüreğim ve ben...Tek şey istiyoruz RABBİM senden tek şey...Sev bizi ALLAHIM...Sev ve affet...Sev ve affet....

Ve yüreğim biz yine gözyaşlarımızla gecede kalalım...Kimse görmesin,kimse bilmesin ağladığımızı... Yıldızlar görsün ve bilsin sadece...Onlar iletirler sahibine...

Şimdi yine yola düşelim yüreğim...Nİce gözyaşları,Nice okşanmamış yetim başları,nice sevgiye aç yürekler,nice masum bir bakışla birilierini arayan gözler, bizi beklerler yüreğim bizi beklerler....

ve yüreğim yine gitme zamanı....



bir gün döneceğini umut ederek gitme zamanı yüreğim gitme zamanı ......

umud et birgün yüreğinin eşi tekrar gelecek gelecek........

Dinle beni yüreğim...Tıpkı yaprağın rüzgarı dinlediği gibi,toprağın yağmuru dinlediği gibi,ateşin suyu dinlediği gibi dinle...Ve hisset yüreğim hissedemediklerimizi yada hissetmeye korktuklarımızı...Hisset yüreğim bu mevsimde esen meltemleri ve söylenen sevgi ezgilerini...

Yeri geldik uzak kaldık sevda mevsimlerine...Ayrı düştük,acı çektik..Yolların ateşiyle yandık bazen...Ama yitirmedik hiçbir zaman umudumuzu...Bu yolda düşünmedik biz sonumuzu...Çünkü biliyordukki sevda mevsimine ulaşmak kolay değildi...Hele o mevsimde kalmak arşa erişmek gibiydi...Ama birgün varacağız inşALLAH...Gözyaşlarımızla güleceğiz,kanlarımızla dirileceğim sevda mevsiminde...

Sevda mevsiminde dirilmek....Nasıl olmalıydıki yüreğim nasıl dirilecektik sevda mevsiminde?
Cevabı belli galiba yüreğim;sevdalarda ölerek...Evet sevdalarda ölerek dirilcektik sevda mevsiminde...Sevdalarda ölmek içinde sevdanın sevdalısı olmak gerekirdi..Acılarda sabırlısı olmak gerekirdi...Ama maalesef unuttuk çoğu kez sabırlarımızı ve sevdiklerimizi...ve unuttuk maalesef sevgiyi bize vereni...Gezdik yeryüzünde belki dolaştık heryerinde...Ama unuttuk sormadık biz niye burdayız diye...Benimsedik çoğu zaman kendimize burayı..Oysaki nasıl paha biçilmeyen gönlümüzü bu sınırları belli dünya ile sınırladık...Nasıl ebedi yurdumuz dururken buralarda kalmayı amaçladık...Korktuk yüreğim galiba bu soruları kendimize yöneltmeye...Hep unutmayı denedik...Oysaki birgün bizide unutcaklarını düşünemedik...Düşünemedik yokluklarda kalcağımızı...Şimdi gel düşünelim yüreğim..Yokluklarda külmü olacağız yoksa ebediyete açan bir gülmü olacağız...
Bir gün kara tahtadan yazıyı siler gibi silecekler hayatımızı bu dünyadan...Günlerimize virgül değil artık nokta konacak...Ve uyanış olcağız yalancı rüyalardan gerçekler yurduna...Bu uyanış kimine aşıklar diyarının kapılarını açacak,kimilerinede yaptıklarının hesabını soracak....

Gel yüreğim şimdi senle uyanışı aşıklar diyarına olanlardan konuşalım...Ve aşıklar diyarında açan güllerden...Hani ben derim ya hep yüreğim aşık olmak kolay değil diye...Aşıklar diyarına varmak ise hiç kolay değil...Orayı haketmiş olanlar burda acılara gülümsediler,canını ve malını bu yolda hiç esirgemediler...Tek ümidi vuslat olan aşk erleriydi onlar...Gel şimdi yüreğim senle onlarda bir grup olan şehitleri anlatalım....
Umdular sevdaları en yüce olsun,istedilerki dünya barış dolsun,gözyaşların yerini mutluluklar alsın....Güneş ışıklarını bu sefer gülen gözlere yansıtsın...Bu istekle çıktılar yola...Biliyorlardı ki bu yol çetindir...Ayakları altında ateşler serilidir...Ama umursamadılar..Ateşleri sevdaları ile güle çevirdiler...Göğe her baktıklarında "zamanı gelmedimi daha" derlerdi...Bu cümle anlatıyordu aşklarını,haykırıyordu sevdalarını...Umut doluydu gönülleri...Hep bir tebessümdeydi gözleri...Anlayamazdı onları gönüllerini aşka uzak tutanlar...Anlayamazdı onları kalpleriyle kendilerine tuzak kuranlar....
Aşıklar diyarı onları bekliyordu...Onlar için süsleniyordu...Onlarda sanki bunun sevincini yaşıyorlardı...Yıldız olup gecede yağdılar...Kurşun olup insanlıktan nasibini almamış taşlara saplandılar...Güneş gibi doğup ışık saçtılar...Sanki hep özlem duydukları kokuyu alıyorlardı...
VE BİR AN İÇİN DURDU ZAMAN..ZATEN DÜŞMAN VERMEZDİKİ HİÇ AMAN...GECEYİ AYDINLATTI BİR ANDA BİR IŞIK VE ISINDIĞINI ZANNETTİ AŞIK...AMA HAREKET EDEMİYORDU SANKİ..BİR AN İÇİN SUSTU..VE DURDU ÖYLECE...BİRAZ SONRA GÖĞSÜNDEN AKAN GÜL KIRMIZIYI GÖRDÜ...GÜLÜMSEDİ"DEMEKKİ O GÜN BUGÜNMÜŞ"DEDİ VE SERİLDİ TOPRAĞA...SONRA RABBİM DEDİ EY RABBİM NE GÜZEL YOLUNDA İLERLEMEK,YOLUNDA TEBESSÜM ETMEK,YOLUNDA AĞLAMAK,VE YOLUNDA SON BULMAK......VE BİR ANDA GÖKYÜZÜNE TAKILDI GÖZLERİ....SANKİ BİR HAREKETLİLİK VARDI GÖKYÜZÜNDE...UMUDU ANDI HER SÖZÜNDE...VE VEDA EDERKEN BU DEĞERSİZ,BU YALANCI,BU HAİN DÜNYAYA BİR TEBESSÜM VARDI YÜZÜNDE...Yanına geldiklerinde ise o çoktan aşıklar diyarının bir yiğidi olmuştur...

Anladın mı şimdi yüreğim aşıkları...Biz burda daha sevdamızın edebiyatını yaparken onlar gül olup açıyorlardı aşıklar diyarında..Şimdi biz çektiğimiz acılara ne diyebilirizki...O zaman ne sözümüz olur güllerin yanında...Artık sadece onları düşünerek çalışalım yüreğim...Uzatalım elimizi kardeşlerimize silelim ağlayan gözlerini...Fethedelim yüreğim sevdamızla nice gönülleri...VE savaşalım sonuna kadar yüreği çoktan ziyan olmuşlarla...VE sunalım sevdamızı asra....

Şimdi seslenelim yüreğim cihana...Dinlesin bizi bütün dünya....Dinlesin yıldızlar,dinlesin çölde esen rüzgarlar ve dinlesin güneşin üzerine doğduğu topraklar..BU YOLA ÇIKTIK DÖNÜŞÜ YOKTUR BİLİYORUZ...VE BİZ SEVDAMIZI CANIMIZDAN ÇOK SEVİYORUZ...ŞİMDİ AŞIKLAR DİYARINDA GÜLEN YÜZLER BURDA ŞEHADET ŞERBETİNİ İÇTİLER...ÖLMEDİ ONLAR VE ASLA ÖLMEYECEKLER...VE BİLSİNKİ ZALİMLER ASLA İMAN NURUNU SÖNDÜREMEYECEKLER....BUGÜN YİĞİTLERİN BIRAKTIĞI İSLAM SANCAĞI BİZİM GÖNÜLLERİMİZDEDİR ASLA DÜŞÜREMEYECEKLER...ÇÜNKÜ HALA VARDIR VE HEP VAR OLACAKTIR AŞIKLAR DİYARINA GİTMEK İSTEYEN YİĞİTLER...

Ve yüreğim şimdi yine kimse bilmeden,gözler bizi görmeden gidelim...Gidelim yollarımızda açan güllerle ve sunalım sevdamızı sevdalı gönüllere...Gidelim yüreğim yanımıza sevdamızıda alarak ve bir umutla yaşayarak....

Bak yine yavaş yavaş güneş doğuyor...Demekki yola çıkma zamanı geldi yüreğim...

gidelim yüreğim sabah olmadan şehir uyanmadan ............

Dinle beni yüreğim...Tıpkı yaprağın rüzgarı dinlediği gibi,toprağın yağmuru dinlediği gibi,ateşin suyu dinlediği gibi dinle...Ve hisset yüreğim hissedemediklerimizi yada hissetmeye korktuklarımızı...Hisset yüreğim bu mevsimde esen meltemleri ve söylenen sevgi ezgilerini...

Yeri geldik uzak kaldık sevda mevsimlerine...Ayrı düştük,acı çektik..Yolların ateşiyle yandık bazen...Ama yitirmedik hiçbir zaman umudumuzu...Bu yolda düşünmedik biz sonumuzu...Çünkü biliyordukki sevda mevsimine ulaşmak kolay değildi...Hele o mevsimde kalmak arşa erişmek gibiydi...Ama birgün varacağız inşALLAH...Gözyaşlarımızla güleceğiz,kanlarımızla dirileceğim sevda mevsiminde...

Sevda mevsiminde dirilmek....Nasıl olmalıydıki yüreğim nasıl dirilecektik sevda mevsiminde?
Cevabı belli galiba yüreğim;sevdalarda ölerek...Evet sevdalarda ölerek dirilcektik sevda mevsiminde...Sevdalarda ölmek içinde sevdanın sevdalısı olmak gerekirdi..Acılarda sabırlısı olmak gerekirdi...Ama maalesef unuttuk çoğu kez sabırlarımızı ve sevdiklerimizi...ve unuttuk maalesef sevgiyi bize vereni...Gezdik yeryüzünde belki dolaştık heryerinde...Ama unuttuk sormadık biz niye burdayız diye...Benimsedik çoğu zaman kendimize burayı..Oysaki nasıl paha biçilmeyen gönlümüzü bu sınırları belli dünya ile sınırladık...Nasıl ebedi yurdumuz dururken buralarda kalmayı amaçladık...Korktuk yüreğim galiba bu soruları kendimize yöneltmeye...Hep unutmayı denedik...Oysaki birgün bizide unutcaklarını düşünemedik...Düşünemedik yokluklarda kalcağımızı...Şimdi gel düşünelim yüreğim..Yokluklarda külmü olacağız yoksa ebediyete açan bir gülmü olacağız...
Bir gün kara tahtadan yazıyı siler gibi silecekler hayatımızı bu dünyadan...Günlerimize virgül değil artık nokta konacak...Ve uyanış olcağız yalancı rüyalardan gerçekler yurduna...Bu uyanış kimine aşıklar diyarının kapılarını açacak,kimilerinede yaptıklarının hesabını soracak....

Gel yüreğim şimdi senle uyanışı aşıklar diyarına olanlardan konuşalım...Ve aşıklar diyarında açan güllerden...Hani ben derim ya hep yüreğim aşık olmak kolay değil diye...Aşıklar diyarına varmak ise hiç kolay değil...Orayı haketmiş olanlar burda acılara gülümsediler,canını ve malını bu yolda hiç esirgemediler...Tek ümidi vuslat olan aşk erleriydi onlar...Gel şimdi yüreğim senle onlarda bir grup olan şehitleri anlatalım....
Umdular sevdaları en yüce olsun,istedilerki dünya barış dolsun,gözyaşların yerini mutluluklar alsın....Güneş ışıklarını bu sefer gülen gözlere yansıtsın...Bu istekle çıktılar yola...Biliyorlardı ki bu yol çetindir...Ayakları altında ateşler serilidir...Ama umursamadılar..Ateşleri sevdaları ile güle çevirdiler...Göğe her baktıklarında "zamanı gelmedimi daha" derlerdi...Bu cümle anlatıyordu aşklarını,haykırıyordu sevdalarını...Umut doluydu gönülleri...Hep bir tebessümdeydi gözleri...Anlayamazdı onları gönüllerini aşka uzak tutanlar...Anlayamazdı onları kalpleriyle kendilerine tuzak kuranlar....
Aşıklar diyarı onları bekliyordu...Onlar için süsleniyordu...Onlarda sanki bunun sevincini yaşıyorlardı...Yıldız olup gecede yağdılar...Kurşun olup insanlıktan nasibini almamış taşlara saplandılar...Güneş gibi doğup ışık saçtılar...Sanki hep özlem duydukları kokuyu alıyorlardı...
VE BİR AN İÇİN DURDU ZAMAN..ZATEN DÜŞMAN VERMEZDİKİ HİÇ AMAN...GECEYİ AYDINLATTI BİR ANDA BİR IŞIK VE ISINDIĞINI ZANNETTİ AŞIK...AMA HAREKET EDEMİYORDU SANKİ..BİR AN İÇİN SUSTU..VE DURDU ÖYLECE...BİRAZ SONRA GÖĞSÜNDEN AKAN GÜL KIRMIZIYI GÖRDÜ...GÜLÜMSEDİ"DEMEKKİ O GÜN BUGÜNMÜŞ"DEDİ VE SERİLDİ TOPRAĞA...SONRA RABBİM DEDİ EY RABBİM NE GÜZEL YOLUNDA İLERLEMEK,YOLUNDA TEBESSÜM ETMEK,YOLUNDA AĞLAMAK,VE YOLUNDA SON BULMAK......VE BİR ANDA GÖKYÜZÜNE TAKILDI GÖZLERİ....SANKİ BİR HAREKETLİLİK VARDI GÖKYÜZÜNDE...UMUDU ANDI HER SÖZÜNDE...VE VEDA EDERKEN BU DEĞERSİZ,BU YALANCI,BU HAİN DÜNYAYA BİR TEBESSÜM VARDI YÜZÜNDE...Yanına geldiklerinde ise o çoktan aşıklar diyarının bir yiğidi olmuştur...

Anladın mı şimdi yüreğim aşıkları...Biz burda daha sevdamızın edebiyatını yaparken onlar gül olup açıyorlardı aşıklar diyarında..Şimdi biz çektiğimiz acılara ne diyebilirizki...O zaman ne sözümüz olur güllerin yanında...Artık sadece onları düşünerek çalışalım yüreğim...Uzatalım elimizi kardeşlerimize silelim ağlayan gözlerini...Fethedelim yüreğim sevdamızla nice gönülleri...VE savaşalım sonuna kadar yüreği çoktan ziyan olmuşlarla...VE sunalım sevdamızı asra....

Şimdi seslenelim yüreğim cihana...Dinlesin bizi bütün dünya....Dinlesin yıldızlar,dinlesin çölde esen rüzgarlar ve dinlesin güneşin üzerine doğduğu topraklar..BU YOLA ÇIKTIK DÖNÜŞÜ YOKTUR BİLİYORUZ...VE BİZ SEVDAMIZI CANIMIZDAN ÇOK SEVİYORUZ...ŞİMDİ AŞIKLAR DİYARINDA GÜLEN YÜZLER BURDA ŞEHADET ŞERBETİNİ İÇTİLER...ÖLMEDİ ONLAR VE ASLA ÖLMEYECEKLER...VE BİLSİNKİ ZALİMLER ASLA İMAN NURUNU SÖNDÜREMEYECEKLER....BUGÜN YİĞİTLERİN BIRAKTIĞI İSLAM SANCAĞI BİZİM GÖNÜLLERİMİZDEDİR ASLA DÜŞÜREMEYECEKLER...ÇÜNKÜ HALA VARDIR VE HEP VAR OLACAKTIR AŞIKLAR DİYARINA GİTMEK İSTEYEN YİĞİTLER...

Ve yüreğim şimdi yine kimse bilmeden,gözler bizi görmeden gidelim...Gidelim yollarımızda açan güllerle ve sunalım sevdamızı sevdalı gönüllere...Gidelim yüreğim yanımıza sevdamızıda alarak ve bir umutla yaşayarak....

Bak yine yavaş yavaş güneş doğuyor...Demekki yola çıkma zamanı geldi yüreğim...

gidelim yüreğim sabah olmadan şehir uyanmadan ............

Dinle beni yüreğim...sonsuzluğun derinlerinde yalnızlığın diliyle dinle....gözyaşların denizinde yıldızların gülümsemesiyle dinle....bak gökyüzüne ve uçur sevgi kuşlarını....rahmana sun sonsuz yakarışlarını....ve kirpiklerinin ucunda sakla akmayı bekleyen son damlayı....


bilirmisin yüreğim acılar insanın aşkına aşk katarmış...salarmış yolcusuz yollara....bekletirmiş en çıkmazların çıkış sokağında....kanayan yaralarımız sevda olur sunulurmuş göklere....ve uğuldarmış hak için çağrışlarımız sessiz gecelerde....bu güzelliklerle umutlarımızı senle beraber biriktirelim yüreğim.....saklayalım geceye görmesinler bilmesinler ,almasınlar ve aldatmasınlar onları...


ne güzeldi dimi yüreğim umutlarımızı yarıştırırdık sonsuzluklarda...şimdi ise kaçıştırıyoruz çıkmazlarda...ama olsun yüreğim varsın elimizde son bir umudumuz kalsın...onla dirilelim yine yeniden...unutmaki güzellikler sancısız oluşmazlar....sancısını çekeceğiz elbet....ama sancının adını sevda koyacağız biz....çünkü görünmez diyarlardır yolumuz bizim...bilinmezlerdir sonumuz bizim...aşka dair ne varsa odur adımız bizim...


hani yüreğim gidersin ya yolların sonu gelmez...seversin en derinden...gidersin yollarında onu bulmak hayaliyle...umutların serilmiştir yollarına....sevdan sarılır ürkek kucaklarına...ve sevdanla yüreklenir kucağın açılır acılara...bi tebessümle kucaklarsın acıları....bir cesaretle diğerlerini beklersin...ve bilirsinki aşıklar diyarı kolay değildir...ve orda yaşayanların dertlerini anlarsın,hissedersin en taze biçimde....tam çöküp düşecekken çaresizliğe aşıklar diyarının hayali vurur gözlerine...ve tutar ellerinden kalkarsın....güneş doğar özüne...umut iner sözüne.....bak şimdi yüreğim gökyüzüne....umuda bak....bak geceyi aydınlatan yıldızlara....olamazlardı onlar yalnız, bir olunca sadece ışıkları vurur gözlere...


eğme başını yüreğim içinde sakla yalnızlıklarını.....yol uzun zaman kısa....ağlar yürekler çağırır bizi en uzaklara....çaresizliğe hakkımız yok bizim...vursalarda benliğimizi şikayete hakkımız yok bizim..sen üzülme mahzun olma yüreğim...hatırla taifi,uhudu ve yine dolsun gözlerin....ve seslen dünyaya: ey dünya yıldıramaz bizi yalan kokan yüzlerin....


sessiz çığlıklardayız şimdi...sesimizi sevenler duyar sadece...onlar kulak verir bizlere....aydınlatırlar yolumuzu....elleri açıldımı Rabbe gözler döndümü secdeye onlar unutmazlar bizi..ve seslenir en sevgiliye,sevginin sahibine...:EY Rabbim bir damla yaş damlar yüreğime seni ansın diye ilk önce.....yalnız bırakıldık Rabbim..sahip çıkmadılar bize...ama sen varsın...bir aşk verki yüreğimize her yerde seni görelim....yollar dikenlidir biliyorum....kanayacak ayaklar görüyorum....Rabbim güller kansız yaşayamazdılar....ve onlar sana akan kanlarla boyandılar....şimdi çaresiz yüreğim sesleniyor sana...biz garip yoluna düştük...Seni arayan yüreklerle birlikte...Onlara ve bana güç var ALLAHIM..hakaretler yıldırmasın bizi...sahte yüzler kandırmasın bizi....VE zorluklar saptırmasın bizi....umut yüklü yarınlarda yaşat bizi....Ve son anda iken Sana duyulan en yüce bir aşkla al bizi....


bilirmisin ki yüreğim ne aşıklar vardı...gözlerinden gönüllerine varırdın onların...gel yüreğim senle şimdi o seven insanların gönüllerine girip namazlarından bahsedelim...abdeste dalarlardı ilk önce...tıpkı cennet sularındaymış gibi mutluydu yüzleri...temizlerlerdi bedenlerini ama en önemlisi yüreklerini...karşılarına geçip izlemek isterdin onları...zaman dursun isterdin....çünkü cennetteki mutluluğu anımsatırdı yüzleri.....ve seccadelerini sererlerdi gecenin yalnızlığına doğru....yüreklerinin atışı duyulurdu semada...kaçıp gitmek istiyor sanki bir an önce aşka doğru....ve tekbir alır bağlanırdı elleri....hemen değişirdi yüzleri....süreleri okurlarda en içten ve gecenin sessizliğinde...ama boğazında düğümlenirdi FATİHANIN son ayetleri....takat kalmazdı yüzlerinde.....gözleri dolmuştu yine...sesleri titrek ve ürkek....rüku zamanı gelmişti yüreklerine büsbütün bükülerek....dizlerin bağı çözülmüştü artık....yürekleri gitmişti aşıklar diyarına....sanki açılmıştı perdeler oranın özlemi vardı dudaklarında....ve secde zamanı gelmişti...bir hıçkırıkla inler gökyüzü....yıldızlar dökülür sanki seccadenin başına....bir aşktı akan göz yaşı başlı başına...seccadede kalamazdı elbet ve kalmadıda....damla olup vardı aşıklar diyarına....
secdesinden kaldıramazdı başını....sadece öyle anlatabilirdi aşkını...ve artık duygular en yoğundur karışır geceye....kimse bilmez ama bunu...kimsecikler görmez....kalktığında ise seccadesinin ıslaklığında cennet görünür sanki....ve biter namaz ama bitmiştir oda....dayanamıyorum der ALLAHIM hasretine...vuslat ne zaman der bu yüreğe....gel yüreğim biz aşığı yalnız bırakalım RABBİYLE kalsın sadece...ve biz gidelim girelim başka gönüllere...anlatalım yine dünyaya sevgiyi yüreklice....


acıtıılırız hep acıların ülkesinde..ama acırız hep bizi acıtanlara...bir tebessüm ederiz yüreklerine....onlarda anlasınlar gerçek sevdayı...ve sırf onun için yaşasınlar..başka bir isteğimiz yoktuki dünyada....varsın dünya isteyenlerin olsun..biz mutluyuz çektiğimiz acılarla....
ve yüreğim "SON" gelir adımızın ardına yavaş yavaş...sanki artık dönüşü yoktur bu gidişin.....sadece bir kalmıştır sanki sona...ama burdaki sona...çünkü biz sonları terkedeciğiz inşALLAH....Son adımlarımızı atalım yüreğim yüreklere doğru....UZANSIN BİZE AŞIKLAR DİYARINA GÖTÜRECEK BİR EL.....UZANSIN ARTIK SONDAN EVVEL.....


yine gitme zamanı yüreğim......sessizliğe doğru sesetmeden gidelim..dikenli yollara düşelim...ağlayan gözleri silelim...


hadi gel yüreğim...gel benle...bakma arkana...gel yüreğim gel ...çıkalım umutlara doğru...bak sabah olmak üzere.....

yağmurda ıslanarak çıktık yola yüreğim.. biz her şeyi göze alarak çıktık bu yola....ve acılara göğüs gererek devam edeceğiz hep..tebessüm ederek hayata...tıpkı bir güneş gibi doğacağız yüreklere...bir gül gibi açacağız sevda mevsiminde....
tek sermayemiz sevdadır bizim..tek dostumuz yıldızlar..onlara anlatırız kendimizi..onlar anlar sadece bizi...ve saklanırız geceye..kimse görmesin bizi bilmesin diye....umut olup yağarız gökyüzünden..aşk olur yanarız gönülden...ve yürürüz yüreğim..bütün engellere karşı...eğer soktuysak elimizi taşın altına ezilsede çekmeyiz yüreğim..hep dediğim gibi ya...
aşıklar diyarına ulaşmak o kadar kolaymı...acıya tebessüm gerekir..taş atan ele gül atan el gerekir...bize engel koyana dost eli gerekir...işte yüreğim kolaymı sandın..aşıklar diyarına ulaşmayı..kolaymı sandın sen aşkı...hiç kolay değil yüreğim hiç kolay değil...aşk sandıkları gibi oyuncak değildiki...aşk yanmaktı aslında sadece geceleri ağlamaktı kimse bilmesin görmesin diye...aşk MUSABDI YÜREĞİM AŞK EBU BEKİR Dİ....ve onlar gibi olabilmekti..sevgili için can vermekti....kardelen kadar temiz su kadar saftı aşk....ve yüreğim aşk sadece çift kişilik yaşanan bir yalnızlıktı...ve yüreğim aşkı,sevdayı koyup bağrımıza umudu alıp koynumuza gidelim yüreğim gidelim...okşanmamış yetim başları,dinmeyen hasret acıları bizi bekler yüreğim...ve tanıtalım yüreğim kendimizi herkese..duysun bilsin bizi bütün acılar...ve bütün yangınlar..biz sevda yağmurlarında ellerini açmış bekleyen bir garip dilenciyiz....

acılara beraber yürüyoruz senle...

ayağımızın altına hep ateş koydular...biz yüreğim o ateşleri gül kabul edip yürümeliyiz....

hani derim ya hep aşıklar diyarına varmak kolay değil diye....bu söz çok doğrudur yüreğim...ordakiler ne acılardan geçmişler....bizler acıya gülümseyerek;bizi itenlere elimizi vererek,bizi ağlatanlara tebessüm ederek gitmeliyiz yüreğim..sadece önümüze bakarak...umudu sermaye alarak yürümeliyiz.....

yalnızda kalsak yılmak yok...zaten yalnız değilizki yüreğim...elbet seveni seven vardır....bizim tek görevimiz sevmek..hep sevmek..her zaman her şekilde sevmek..ama sade değil..sonlu değil..sevmek ama sınırsızca sonsuzca yüreklice.......

beyaz bulutlarımızı siyaha boyadılar....umut uçurtmalarımızı parçaladılar...tutunduğumuz bütün dalları kırdılar...bilmiyolar yüreğim bilmiyolar diyelim..çünkü EN SEVGİLİYİDE taşlamadılarmı kanatmadılarmı onu..ozaman yüreğim sence şikayet etmeye hakkımız varmı....

Sınırsız olan aşkımızı bu dünyaya sığdormayalım yüreğim....aşsın bu dünyayı ulaşsın ötelere....alsın bizi götürsen sevda ülkesine...umut olup yağsın yüreğimize....

hep sevmeye dairdi herşey görmeyi bilene...tabii sevmeyi sevene....
doğan güneş bir sevgiyi anlatırdı...yağan yağmur söndürürdü hasret ateşini bir nebze...izlerken cam kenarından yağmuru ıslanmaktı rahmetinde en güzeli bence...

şimdi anlatalım sevdayı yüreğim susamış gönüllere....umutlara uçalım kuşlarla birlikte....ve yağmur olup yağalım yanan yüreklere....

hani anlatırlar ya aşkı...kuru boş ifadelerle..halbuki bilmezlermi ki ölenler ne içim öldü...EN SEVGİLİYİ SEVENLERDİ işte aşkı tarif edenler...nasılmı tarif ettiler...hayur sözleriyle değil verdikleri canlarıyla tarif ettiler...zatende öle olmalıydı.... bir gün güneş yine dogacak n......n
belki sevdik çoğu zaman..yüreğim ama neyi sevdik nasıl sevdik...
BİZ HEP SEVDAYI TOPRAK ÜSTÜNDE ARADIK GALİBA YÜREĞİM
AMA KİM BİLİR BELKİDE TOPRAĞIN ALTINDA GİZLİYDİ...

yüreğim acılara umut dağıtmak için çıkalım yola.......

ve şimdi bir gecede yürüyoruz....yıldızlar arkamızda... selamımız sevdalı yüreklere....bizim sözümüz sevmeyi bilenlere......gönlümüz baharda açan güllerle birlikte.....

sevmeyi anlamak lazımdı anlatmaktan önce.......ama anlamadılar anlatanlar...sevgiyi bu dünyala sınırladılar....halbuki sevgi okadar küçükmüydü yüreğim dünya kadar basitmiydi.....hayır VALLAHİ hayır..eğer okadar basit olsaydı verilmezdi uğrunda canlar..eğer okadar basit olsaydı akmazdı gözden yaşlar....demekki sevginin öteside var...burdan gözükmeyen ama hissedilen.....vede sadece bunu sevenler hisseder..gerçek sevenler....

gel yüreğim ŞİMDİ AŞIKLARDAN BAHSEDELİM ONLARIN HALLERİNDEN...
AŞIKLAR gönülleri dolu insanlardı....derdin ya hep yüreğim bunlar çoook acı çekerler diye....ama gözlerinde hep bir pırıltı vardı...umut dağıtırlardı AŞIKLAR....onlar dünyala sınırlı değillerdi...buraya sığmazdı gönülleri.....
hep el uzatırlardı düşmana bile...."gel derlerdi gel kardeşim bak gittiğin yol iyi değil..gittiğin yer senin için hayırlı değil..gel kardeşim bana yaptıkların önemli değil yaptıkların kendi zararınadır..gel kardeşim ne olur sende gel"hatta yüreğim AŞIKLAR kendilerini incitenlere bile dua ederlerdi.."RABBİM onları affet bilmiyorlar...onları cennetine alacak ameller nasib et...gerekirse RABBİM ben feda olayım..ama kimse cehenneme girmesin.."işte yüreğim bir AŞIĞIN duası böyleydi....onlar kendilerini düşünmezlerdiki....onlar öyle bir yüreğe sahiplerdiki yere ve göğe sığmazdı....onlar öyle bir aşkla dolmuşlardıki gece olunca kapanırlardı kimse görmesin diye.....ağlarlardı hiç durmadan....elleri açılmış RABBİNE ..başları önde ....seccadeleri hep ıslak olurdu...ama bunu kimse bilmezdi...sahibi biliyor ya yeterdi onlar için...geceye ışık olurdu elleri....sevdaya işaretti gönülleri....ve AHİRETTİ onların tek dertleri.....

şimdi anladınmı yüreğim sen aşıklar diyarının kolay olmadığını.....AŞIK OLMANIN kolay olmadığını......AŞIKLIK ÖYLE BİR MESLEKTİKİ..TEK YOLDAŞIN GÖZYAŞIN...TEK SERMAYEN SEVDAN....TEK ÇAREN UMUDUN OLURDU....

şimdi yüreğim hangi yola girdiğinin farkındasın dimi.....ikimiz daha yolun başındayız...elbet bizi incitcekler,kanatcaklar,acıtca klar...ama biz bunlara tebessümle devam etmeliyiz....bizi uçuruma itenlere el uzatıp GEL KARDEŞİM diyebilmeliyiz..... bilmeliyizki yüreğim SEVENİ SEVEN MUHAKKAK VARDIR.....

aslında biz buraya ait değiliz yüreğim...burada geçici bir misafiriz...ve söyle yüreğim hangi misafir az kalcağı yerde birini incitir.....değermi yaniii...BİZDE BURDA MİSAFİRSEK BU TELAŞ NİYE...KISACIK DÜNYA İÇİN BU BAĞRIŞ NİYE....SÖYLE YÜREĞİM BANA NOKTA KADAR BİR MENFAAT İÇİN VİRGÜL GİBİ EĞRİLMEYE DEĞER Mİ..

yüreğim dikenli olur sevda yolları....kanarsın çoğu zaman.....hasret olur umudun sana yalnız kalırsın çoğu zaman...ama yüreğim şunu hiç unutma YALNIZDA KALSAN,HEP KANASAN BİLKİ BU YOLDA DEĞER YÜREĞİM İNAN DEĞER...

biz zaten sevgini ürünüyüz...RABBİM sevdi bizi ilk önce sevdiki bizi yarattı..sevdiki bizim için cenneti var etti...ve biz yüreğim YARADAN BİZİ SEVERKEN BİZ NASIL OLURDA SEVGİMİZİ GİZLERİZ..SEVELİM YÜREĞİM SINIRSIZCA ,SONSUZCA VE YÜREKLİCEEE..

halil atik