Filistin'i Yaşamak!

Bilinçlenme yaşı vardır ya insanın, irkilir, çarpılır yada "titrer ve kendine gelir" işte öyle bir an.
Yaş dokuz civarı, televizyon açık. Onlarca polis ve asker kılıklı adam birkaç genci sıkıştırmışlar, taşlarla başlarını ve kollarını eziyorlar.
Ortada korkunç bir tablo var,ve hala o kare gözlerimin önünde.
İnsanın duyguları daha bilinçlenmeden, o duyguların en başına "acı ve nefret" i yerleştirmek ne demek bunu anladım filistin sokaklarında.
Hani eliyle düzeltmeli insan haksızlığı/yada diliyle/yada kalbiyle buğzetmeli.
işte sadece bu üçüncüyü yapabilmenin aczi yaralıyor beynimi, yüreğimi.
Televizyondan nefret ettim o günden beri.
İnsanları edilgen kıldığı için.
Sadece izliyorsun ve kabulleniyorsun..üçüncü bi şık yok!!!
gecenin 1'lerinde Filistin kanallarında gezinirken kadın çocuğunun kopan kolunu arıyor enkazlar arasında masum yüzlü beyrut sokaklarında; sen ise kaybettiğin duygularını, onurunu, kaybolup giden yüreğini.
gözlerinden akan birkaç damla ıslaklık kuruyo aşağı inmeden.
Bu dava ne kadar uzak kalmaya çalışırsak o kadar binecek üzerimize.
Biz ne kadar mescid-i aksa yerine kubbetüssahra'nın posterlerini asarsak duvarlarımıza o kadar ihanet edeceğiz kavgamıza.
Biz ne kadar coca cola içersek/lives giyinirsek/vakko dan örtünürsek o kadar israilleşeceğiz.
Beynimizi sadece "tarih kitabı" olarak kullanıp objektif kalmaya çalışırsak o kadar adileşeceğiz.
"tarafsızlık namussuzluk" çünkü.
koca bi şuur emanet omuzlarımıza.
hangi iklimi yaşıyoruz?
hangi aşkı?
hangi kaygı daha öte dünyamızda?
elinde çekimserlik taşıyan her dosta dost gözüyle mi bakmalıyız gerçekten?
elimizden gelenin en iyisini yapamadıktan sonra ne işe yarar onların derdiyle dertlenmek?
ben yokum...
poşetlerine saldıracağım metropol marketlerinden çıkanların.
taş taşıyacağım 8'lik 9'luk filistin ADAMLARINA!..

Yıllar öncesinden kalma bi sözüm var izzettin el-kassam'ların torunlarına...


Esra Şen