Ben Filistinli çocuk;

Ben Filistinli çocuk;
Yoksul aç,Bir dilim ekmeğe,Bir yurdum suya muhtaç.
Ben Filistinli çocuk;
Açsa güzel çiçekler,Görmez gözüm
Bana silah uzanır,Gül ve çiçek yerine...
Burda gül değil,Gülleler vardır.
Ben Filistinli çocuk;
Unuttum oynamayı,Unuttum oyuncakları
Bir tek oyun var bldiğim;Sapanla savaşmak...
Silahtan başka,oyuncak da görmedim zaten..
Ben Filistinli çocuk;
Doğduğumda kendimi savaşın içinde buldum.
Gözümden yaş değil,Kan gelir...
Ben dövüşürüm,Zulmün tankına karşı.
Oyun nedir? tatmadım ben,
Benim oyunum savaşmak,
Hem oyunda vurulursam;
'EBE' olunur.
Ben oynarken,Şehit olurum...
Ben Filistinli çocuk;
Ne zaman duyulacak feryadım?
Ne zaman duyulacak ahım!!
Ne zaman!...
Ne zaman yok artık,Düşünecek vakit de!...
Sen okula başladığında,Ben savaşta olacağım.
Kitap,defter görmedim.Kuş nedir?Çiçek nedir?Ninni nedir?Sevgi nedir?BİLMEDEN!!...
Ben Filistinli çocuk;
Söyleyin,söyleyin!
Nedir benim gunahım?...
Ne zaman duyulacak ahım!
Ne zaman !...
Vatanında garip esir,
Gülmeyi unutmuş...
Gözlerinden boncuk boncuk,
Yaş değil KAN gelen
Çocuklar da olduğunu bilmenizi isterim.
Ey yeryüzü çocukları!..
İnsanlık ölmesin diyenler!...
Kardeşsek eğer;
Gelin de!...
Beraber gülelim,
Beraber oynayalım,
Beraber yaşayalım....

__________________

Ve ant içerim ki,
bir mendil işleyeceğim yarına kadar,
gözlerine sunduğum şiirlerle süslü
ve bir tümceyle,baldan ve öpücüklerden tatlı :
"Bir Filistin vardı,
bir Filistin gene var !"



alıntı
***

emegine saglık dias üstad filistinli din kardeşlerimize dua edelim inşallah ....

http://img84.imageshack.us/img84/618/sapan7hdpg5pf5.jpg

Ben Filistinli bir çocuğum

Sizler saadet şarkıları söylerken
Bizler şehadet türküleri besteliyoruz

Ilık bir yağmur altında yürürken sizler
Şarapnel yağmuru altında eziliyoruz bizler

Yeni alınan giysilerinizi giyerken üstünüze siz
Bizim üzerimize giyindiklerimiz oluyor kefenlerimiz

Envayi çeşit yemekleri tadarken mideleriniz
Kurşun oluyor kimimizin yediği,
Kimimizin ise kocaman bir bomba oluyor,
Bunu tadan ise minicik bedenlerimiz

Sizler uyurken sıcacık evlerinizde
Bizlerin bombalanırken son kez baktığı oluyor evlerimiz

Anne ve babalarınız korkulu rüyalar gördüğünüzde sığınağınızken
Bizim ise onların ölüme yürüyüşü oluyor kabuslarımız

Sizler savaşı okulda ders olarak işlerken
Savaş bizlerin okulu oluveriyor birden
Kalem tutmayı öğrenirken elleriniz
Sapan ve taş tutmayı öğreniyor bizim ellerimiz

Bakın aramızdaki fark ile buradayız
Bugün var isekte, yarın belki olamayacağız
Varlığımız yok sayılsa da gören gözler için elbet varız

Ve bizlere bunu yapanlara hesap sorucu bir Rabbimiz olduğunu haykıracağız…