Veda Hutbesi’ne uzanan eller

Her devirde olduğu gibi bu devirde de inancımıza kasteden "din haramileri" bulunmaktadır. İmtihan sırrı gereği kıyamete kadar da var olacaktır. Son zamanlarda Sünnetsiz de din olacağını savunan kimseler türemiş bulunmaktadır. Bu, maksatlı bir davranıştır ve dinde adı: inkârdır. İnkar ise küfürdür. İnsan inkâra, ya kasten ya inadından ya da cahilliğinden düşer. En iyi ihtimal, cahilliktir, ondan da kurtulamayanın sonu hüsrandır. Allah (cc) Kur’an’ı Kerim’inde, “Kim Peygamber’e itaat ederse, Allah’a itaat etmiş olur.’’ (Nisa: 80). Hz. Peygamber (sav) de, ‘’Kim benim Sünnetimden (yaşama tarzımdan) yüz çevirirse benden değildir." (Buhari, Nikah 1; Müslim, Nikah, 5) buyurarak önümüze ölçü koymuştur. Eğer dikkat edilmezse bizi bekleyen tehlikeye de yine Hz. Peygamberimiz tarafından dikkat çekilmiştir, “Dinin elden çıkışı Sünnetin terkiyle başlar. Halat nasıl lif lif kopup parçalanırsa, din de Sünnetin birer birer terki ile ortadan kalkar.” (Darimi, Mukaddime 16).
Sünnetsiz bir İslam anlayışı olamaz
Yukarıdaki hükümler ışığında “Veda Hutbesi” üzerinde oynanmak istenen oyuna dikkat çekmek istiyorum. Bazı aklı evveller, gerçek Sünnete sahip çıkmak adına Sünnete, dolayısıyla da Peygamber’e muhalefet etmektedirler. Kendilerini Sünnet ıslahatçısı olarak görüp Sünnet aşıklarını da cahillikle suçlamaktadırlar. Günümüze gelinceye kadar (Dinlerarası Diyalog baykuşları ötmeye başlamadan evvel) Peygamberimizin “Veda Hutbesi” her birimizin ya evinin ya da işyerinin duvarında mutlaka tablo halinde asılı bulunurdu. Her bir satırı da özenle korunur, saygıyla okunurdu. Son zamanlarda Veda Hutbesi, internet sitelerinde, TV kanallarında, Milli Eğitim onaylı ders kitaplarında, CD’lerde gündem edilmeye başlandı. Dikkatimizi çekti, inceledik ki, asıl metinde: ‘’Benden sonra yolunuzu sapıtıp dalalete düşmemeniz için size iki emanet bırakıyorum. Onlar: Allah’ın Kitabı ve Resulü’nün Sünnetidir.”(Malik, Muvatta, Kader 3, Buhari, Fedailü’l Kur’an, 20) Şeklinde olan kısım, "Bir emanet bıraktım, o da, Kur’an’dır.” biçiminde değiştirilmiş. Yani, Veda Hutbesi’nden, Peygamber’in Sünnetinin çıkarıldığını ve dolayısıyla yıllardır ülkemizde estirilen değişim rüzgarlarından Veda Hutbesinin de nasibini aldığını gördük. Yerleştirilmeye çalışılan mantık, Sünnetsiz bir İslam anlayışına zemin hazırlamaktır. ’Kur’anı Kerim bize yeter’ (!) mantığı yeni bir olay değildir. Onların asıl niyetleri Peygamber Efendimizi devre dışı bırakarak dini bütünlüğümüzü parçalamaktır. Bakınız bu zihniyeti Allah Resulü nasıl haber vermiş: ”Dikkat! Kendisine benden bir hadis ulaşacak ve koltuğuna gerilmiş olduğu halde ’Bizimle sizin aranızda Allah’ın Kitabı vardır! Bu Kitapta neyi helal bulur onu helal kabul eder ve neyi haram bulursak onu haram kılarız!’ diyecek olan bir adam çıkacak mı? Oysa Allah’ın Peygamberi’nin haram kıldığı şey, Allah tarafından haram kılınan şey gibidir.”(Tirmizi ilim 10/ 2801. hadis).
"Emanet" kavramında ’Sünnet yoktur’ demek, aslında Veda Hutbesinin tümden inkarına giden yolun kapılarını aralamaktır. Veda Hutbesi Rasülullah’ın ağzından çıkan sözlerden oluştuğu için Hadis’tir. Yani Sünnetin tâ kendisidir. Bu ve benzeri faaliyetler, Diyalogun zehirli meyveler verdiği bir zamana rastladığı için iyi niyet belirtileri taşımamaktadır!
Göremeyenlere birkaç ayet tokadı vuralım dilerseniz (belki ayıkırlar);
“Peygamber size ne verirse onu alın, neyi yasaklarsa ondan kaçının!” (Haşr Suresi 7. ayet).
“De ki: Allah’ı seviyorsanız, bana uyunuz ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın” (Ali İmran suresi 31. ayet)
“Allah’a ve kıyamet gününe kavuşacağını uman sizler için Allah’ın Resulü’nde güzel bir örnek vardır.”(Ahzab suresi 21.ayet).
“Allah’a ve Resulü’ne inanıyorsanız, anlaşmazlığa düştüğünüz konuları Allah’a ve Resulü’ne arz ediniz!”(Nisa suresi 59. ayet)
“Hayır! Rabbine andolsun ki onlar, aralarında çıkan anlaşmazlıklarda seni hakem tayin edip verdiğin hükmü, içlerinde hiçbir sıkıntı duymadan kabul edip teslim olmadıkları sürece tam mü’min olamazlar.” (Nisa suresi 65. ayet).
“Peygamber’in emrine muhalefet edenler, fitneye ya da can yakıcı bir azaba uğramaktan çekinsinler” (Nur suresi 63. ayet).
Resulüllahsız, Sünnetsiz din olur mu? Edep ya Hu!..
Zararın neresinden dönülürse kârdır. Hele yapılan bu yanlış Allah’ı ve Rasulünü incitecekse, daha dikkatli davranmak gerekmektedir.