Gül Tebessümündeki Yangınım
Gül kokunu bıraksan avuçlarıma
Mutluluk bulaşsa gözyaşlarıma
Ben yine o ürkek bakışlı çocuk
Uğrasan gönlümün viran sokaklarına
Sen gelince aşk geliyor sevgilim
Sen olmayınca kimse yar olmaz kalbime
Biliyorum ben eski ben değilim
Bak ta acı bu perişan halime
Şehirlerden geçtim, ayrılıklardan tek tek,
Uzaklaştım aslımdan, an be an,
Hayallerimi yaralayan hatalarım var şimdi,
Sonsuz pişmanlıklar kaplıyor içimi
Sen gülünce sevdalar güler yeniden
Gül yârim, gülün tebessüm hali
Korkuyorum bana yüz çevirmenden
Yüreğim artık hasretinin bekçisi
Tek avuntum senin sevgindir
Yanlış yollardan döndüm sevdana
Bu garip gönlümü tekrar sevindir
Bir nazarını çok görme bana
Her gelen giderken, sen kaldın bir tek
Yanıltmayan sendin, beni bana sevdirdin
Ben Kendime çok zulmettim affet
Gönlüme hüsran yıldırımları indirdim
Sen affet desem de ben affeder miyim?
Görüp aynada bu nefsanîliğimi
Gözyaşlarım sebebini kendimden bildiğim
Ben bırakmışım bari sen tut elimi
Sevgi’m sevgilim görmeden hayran olduğum,
Habibim ağlıyorum çok çok kanayarak
Senin gül kokundur pişmanlıkla soluduğum
Kapına geldim yalnız sevgime dayanarak
Sevgilerime sevginle geleceksin diye avunduğum,
Ne gamdır can versem bu sevgiyle yanarak
Fatma Gelir
