Allahım! kapına geldim! İlahi! Kırdım onarmaya geldim, bozdum yapmaya geldim. Kusur ettim affına geldim. Kaçtım, kaçtım; sonunda döndüm yine sana geldim. Ne olur beni affet!
Allahım! Biz küçüklerin işi kusur, sen büyüğün işi aftır. Büyüklüğünle muamele ayle bana ey merhameti bol Allahım!
Sen "Kullarım sana beni sorarlarsa(bilsinler ki) ben onlara yakınım. Bana dua ettiği vakit dua edenin dileğine karşılık veririm"[Bakara, 186]
Şimdi yakınlığını hissediyor ve duamı kabul buyuracağına büyük ümit besliyorum. Ne olur ümidimi boşa çıkarma Allahım!
İtiraf ediyorum Allahım! Yüceliğine yaraşır davranmadım. Nankörlük yaptım, nimetlerine şükretmedim. Sana gereği gibi ibadet etmedim!
Allahım! Beni sürekli büyük bir şefkatle dostluğuna çağırdın, kötü yollara karşı uyardın. Ama dünyanın geçici zevleriyle ve şaşasıyla sarhoş olduğumdan hiç kulak asmadım! Hep kaçtım senden!
Allahım! Nefsimle büyük mücadeleler verdikten sonra kararımı verdim; seni, rızanı, dünya ve ahiret mutluluğunu seçtim. Bunlar, karşılığında kaybedeceklerim ne olursa olsun, tercihe değer şeyler; ister makam-mevki, ister mal-mülk, ister eş-dost, ister zevk-sefa olsun. Seni ve dostluğunu kazandıktan sonra onları tekrar kazanabilirim; hatta daha iyisi ile. Seni ve dostluğunu kaybettiğimde ise dünyaya sahip olsam ne yazar ki?
İşte geldim Allahım! İlahi! Rahmetinin herşeyi kuşattığını bildimde geldim. Hoşgörünün enginliğini bildim de geldim. Dünya dolusu günah işleyeni, tövbe edip kapına geldiğinde bağışladığını bildim de geldim. Yoksa bunca günahı olan bir köle efendisine dönermi hiç?
Allahım! Önümdeki engelleri kaldırıp beni huzuruna getirdiğine ve önünde diz çöküp özür dilemeye muvaffak kıldığına göre; kalbimi bu güzelliklere açtığına ve üzerime rahmet yağdırdığına göre... demek beni seviyorsun, evet demek ki beni seviyorsun; çünkü sen bunu sevdiklerine yaparsın. Ne olur Allahım! Bu sevginin hatrı için, kabul buyur dergahına!
Ve seni daha iyi tanıma, sana daha çok yaklaşma imkanı ver!
Amin..!
