Rahmani duygularımız, şeytani huylarımız

Rahmani duygularımız, şeytani huylarımız
RAHMANİ DUYGULARIMIZ, ŞEYTANİ HUYLARIMIZ

Mecnûn 'la devesine benzer, o ileriye gitmeye savaşır, bu geriye gitmeye!
Mecnûn'un sevdası önde bulunan Leylâ'ya kavuşmak, devenin sevdası ardına dönüp yavrusuna ulaşmak!
Mecnûn, bir an bile kendisinden geçti mi deve, hemencecik geri döner, geriye giderdi.
Mecnûn, takatiyle aşkta, sevda ile dolu olduğundan kendisinden geçmemesine imkan yoktu.
Kendisini gözetleyen akıldı, fakat aklını Leylâ'nın sevdası kapmıştı.
Deveye gelince, o çevikti, fırsat gözleyip durmaktaydı.. Yularını gevşek hissetti mi.
Anlardı ki Mecnûn daldı gitti..Hemen germeye yüz tutar, yavrusunun bulunduğu tarafa doğru gitmeye başlardı.
Mecnûn kendisine gelir, evvelce bulundukları yerden fersahlarca geriye gittiğini anlardı.
Üç gün böyle yol aldılar. Mecnûn, adeta yıllarca tereddüt içinde kaldı.
Nihayet dedi ki: "A deve, ikimiz de aşıkız ama birbirimize aykırıyız.. Arkadaşlığa layık değiliz!
Senin sevgin de bana uygun değil, yuların da, senden ayrılmak gerek!
BİZDE DİYORUZ Kİ EY NEFİS; SENİN SEVGİNDE BİZE UYGUN DEĞİL YULARINDA. BİZ RABBİMİZİ SEVİYOR ONA YÖNELİYORUZ. O'NA İMAN EDİYORUZ BİZİ EN GÜZEL ŞEKİLDE YARATAN RABBİMİZ BİZE EN GÜZEL ŞEKİLDE SAHİP ÇIKACAKTIR İNŞALLAH