Efendim!

EFENDİM…
Zaman geçiyor, vakitlerden gece aklıma sen geldin efendim…

Biliyorum seni tam olarak anlatamam. Buna ne kalem dayanır ne mürekkep, ne kâğıt… Ama âcizane seni anmak istedim. Ki beni anarsanız bana salâvat getirirseniz karşılık veririm diyorsun. Kalbimimiz ürperdi efendim. Hani demiştin ya kardeşlerim gelecek beni görmedikleri halde beni sevecekler, bana şahadet edecekler… Bilmiyorum layık mıyız ama bize de kardeşim desen, cennette “kişi sevdiği ile beraberdir.” Müjdesiyle bizi de kapında bir köle misali ağırlasan…

Sana binlerce salat ü selam olsun ki sen ümmeti için. Sabahlara kadar gözyaşı dökmüş,
Bağışlanmamız için secdelere kapanmışsın…
Efendim!
Seni unutturmaya çalışıyorlar. Bizi senden ayırmaya çalışıyorlar. Bunun adı kimi zaman çağdaşlık, kimi zaman devir değişti oluyor. Hâlbuki bir bilseler gerçekten medeniyetin, sevginin, adaletin İslam la bütünleştiğini…
İslam’ın sevgi üzerine kurulu olduğunu,
Bir akşam daha senle dolu olmak, kalbimizden anmak efendim seni, dilimizle ikrar etmek salâvatlarla…

“Essalatü vesselamü Aleyke Ya Rasulallah…

“Selamların en güzeli sana efendim
Selamların en özeli sana!”
Eklenmiş Resmin önizlemesihttp://www.diniforum.net/attachment....1&d=1229295404