HannÂn

HANNÂN

Çok ağlamak, inlemek, özlemek, merhamet etmek, şefkatli olmak anlamındaki "h-n-n" kökünden türeyen hannân çok merhametli, kendisinden yüz çevirene yönelip iltifat eden, açık yol ve özleyen demektir.
Allah'ın güzel isimlerinden biri olup Ahmed b. Hanbel'in rivâyet ettiği bir hadiste geçmiştir: Bir sahâbi namazda tahiyattan sonra; "Allah'ım! Her türlü övgü Sana'dır. Senden başka ilâh yoktur. (Sen) hannân'sın, yeri ve gökleri vâr edensin, celâl ve ikram sahibisin niyazı ile senden istiyorum. Ey diri olan (hayy) ey sürekli vâr olan, varlıkları yöneten (kayyûm) Senden istiyorum" diye dua etmiş, bunu duyan Peygamberimiz bu kişinin ne ile dua ettiğini biliyor musunuz diye sormuş, onlar da Allah ve Rasûlü daha iyi bilir demişler. Peygamberimiz, Nefsim kudretinde olana yemin ederim ki bu zat, ism-i azam (Allah'ın en büyük ismi) ile dua etmiştir ki bununla dua edildiği zaman Allah bu duayı kabul eder, bu isimle bir şey istendiği zaman Allah o isteği verir" buyurmuştur (Ahmed, III, 158). Bu hadiste geçen ve ism-i azam olduğu bildirilen sıfatlar arasında "el-hannân" ismi de vardır. Allah'ın sıfatı olarak "hannân" kullarına karşı çok merhametli ve çok şefkatli demektir. (İ.K.)