Su kadar özel,su kadar güzel ve su gibi aziz olmalı.
Girdiği ortama hareket ve bereket getirmeli.
Düştüğü yerdeki yürek yangınlarını söndürmeli.
İster bir çeşmeden aksın,ister bir dereden çağlasın...
Kaynağından çıktığı gibi temiz ve berrak olmalı..
Kalpten kalbe ,gönülden gönüle çağlayıp akarken,kalplerin pasını,gönüllerin pusunu silmeli.
İnsan kendini bilmeli.
Cam icat edilmeden önce insanlar su birikintilerine bakarak kendilerini görürlermiş.
Yani suyu bir ayna olarak kullanırlarmış
İnsanda insanın aynasıdır.
Kalpler su gibi temiz,gönüller su gibi berrak olursa düzgün bir ayna olur.
Karşısındakini olduğu gibi yansıtır.
Kirli suların doğruyu göstermesi mümkün değildir.
İnsanın fıtratı kaynağından yeni çıkmış su gibi temizdir.
Yaşadıkça ve yaşlandıkça,hayatın kirli atıkları insanın fıtratını bulandırır.
Kalbinde,iman gibi bir arıtma tesisi yoksa,
hem kendini hem çevresini zehirler.
İnsan su gibi olmalı.
Konuştuğu zaman yürekleri serinletmeli.Akılları harekete geçirmeli.
Boş söz değil,hoş söz konuşmalı.
Dinleyenlerin gözleri parlamalı,yüzleri gülmeli.
Suyun toprağı beslediği gibi,insanda akıl tarlalarına tahmet olmalı.
İnsan su gibi olmalı.
Rahmet bulutlarındaki damlalar gibi tek tek düşmeli.
Sakin,sabırlı ve sukunet içinde yağmalı.
Rahmet olmalı,afet olmamalı.
Öldüğü zaman rahmetle anılmalı,lanetle değil.
İnsan su gibi olmalı.
Azgın bir sel olup,etrafını yıkmak yerine,sakin bir dere olup şırıl şırıl akmalı.
Irmaklara karışıp ummanlara kavuşmak yerine,bardaklara dolup damarlarda dolaşmalı.
İnsan su gibi olmalı.
Yeri geldiğinde kabına sığmamalı.
Bir avuç suyun demir gülleyi parçaladığı gibi,
fıtratının gereğini yerine getirmek için dar kalıpları kırmalı.
Hürriyet vadilerinde serbestçe akabilmeli.
İnsan bir damla su olmalı...fakat;
ummanları içine alabilmeli..
Cemil-i Zülcelalin cilvelerine ayna olabilmeli..
İnsan su gibi olmalı...
Girdiği gönüllerde güller açtırmalı...
