HelÂk

HELÂK

Sözlükte "ölmek, mahvolmak" anlamına gelen helâk, dinî bir kavram olarak, fert ve toplumların yok edilmek suretiyle cezalandırılması demektir. Kur'ân'da geçmiş kavimlerin, işledikleri bazı suçlar nedeniyle helâk edildikleri açıklanmaktadır. Helâk oluş nedenleri arasında, zulüm (En'âm, 6/47, 131), aşırı gitmek (Enbiyâ, 21/9), fısk (Ahkâf, 46/35), refah ve bolluk içinde şımarmak ve azmak (İsrâ, 17/16; Kasas, 28/58) zikredilmiştir. Hadislerde ise helâk ediliş nedenleri olarak, tefrika ve çekişme (Tirmizî, Kader, 1), aşırı cimrilik (Ebû Dâvûd, zekat, 46), peygamberlere çok soru sormak (Müslim, Hac, 412), derin ihtilâflara düşmek (Ahmed, 2/457) ve şirk (Buhârî, Hac, 57) gösterilmektedir. Bir toplum kendilerine peygamber gönderilmeden cezalandırılmaz (İsrâ, 17/15). İnsanlar, kendi benliklerindeki özelliklerini değiştirmedikçe, Allah da onların bu özelliklerini değiştirmez (Ra'd, 13/11). Vücutta ortaya çıkan hastalıklar, beden sağlığı için ne kadar tehdit oluşturuyorsa, Kur'ân ve Sünnet'te ifade olunan zulüm, isyân, tefrika, ihtilâf vb. gibi sosyal hastalıklar da toplumlar için o nispette tehlike oluşturmaktadır. (M.C.)