Hifz

HIFZ

Sözlükte "korumak" anlamına gelen hıfz, tasavvufta Allah'ın veli kullarını günahta ısrar etmekten koruması anlamında kullanılmaktadır. Sûfilere göre, Allah Peygamberleri günah işlemekten koruduğu gibi veli kullarını da günah işlemekte ısrar etmekten öylece korur. Allah, koruyan (hâfız), velî de korunan (mahfûz) dur. Allah'ın dostluğunu kazanmış takvâ sahibi bir mü'min olan velinin beşer olması hasebiyle günah işlemesi ve hata yapması mümkündür. Ancak sık sık günah işlemesi salâh ve takva sıfatına aykırıdır. Allah'ın sâlih kullarının işlerini üstleneceğini (A'râf, 7/196.), şeytanın Hakk'ın dostu olan kulları azdıramayacağını (bk. Hicr, 15/42) bildiren ve günah işlemekte ısrar etmeyenleri öven (Âl-i İmrân, 3/135) âyetler velilerin mahfûz olduğuna sûfilerce delil olarak gösterilmiştir. (M.C.)