KÂhİr - kahhÂr

KÂHİR - KAHHÂR

Birine galip gelmek, üstün olmak, yenilmez güce sahip olmak, zorla istediğini yapmak anlamındaki "k-h-r" kökünden türeyen kâhir kelimesi, Allah'ın sıfatı olarak gâlip gelen, zelil eden, istediğini yapan, üstün gelen, gücü her şeyi kuşatan, kuvvet ve kudretine güç yetirilmeyen, yaratıkları dilediği gibi yöneten, dilediğini yapmaktan hiçbir şey kendisini aciz bırakamayan anlamına gelir. Kahhâr kelimesi ise "kâhir" kelimesinin mübalağalı şeklidir.
Kur'ân'da "kâhir" kelimesi, Allah'ın sıfatı olarak iki âyette geçmiştir: "O kullarının üstünde tam galiptir, hakimdir..."(En'âm, 6/18, 61). Kahhâr ismi, "vâhid" ismi ile birlikte 6 âyette geçmiştir: "O Allah, tektir, kahhârdır." (Zümer, 39/4); "De ki: Allah her şeyin yaratıcısıdır. O, tektir, kahhârdır." (Ra'd, 13/16). Allah, her şeyi zıddı ile kahreder, yok eder; hayatı ölümle, varlığı yoklukla, zenginliği fakirlikle, aydınlığı karanlıkla, sevinci üzüntü ile... yok eder: "(Ey Peygamberim!) De ki: "Ben ancak uyarıcıyım. Tek ve kahhâr Allah'tan başka ilah yoktur." (Sâd, 38/65); "O (kıyamet) gün (ü) onlar ortaya çıkarlar. Onlardan hiçbir şey O'na gizli kalmaz (ve onlara) bu gün mülk kimindir? (denir). O tek ve kahhâr Allah'ındır cevabı verilir." (Mü'min, 40/16) (İ.K.)