KÂmet

KÂMET

Sözlükte "ayağa kalkmak, durmak, düzgün ve itidal üzere olmak" gibi anlamlara gelen kâmet, dinî bir kavram olarak, farz namazlardan önce, namazın başladığını bildiren ve ezan lafızlarına benzeyen sözlerdir. Ezandan farklı olarak, "hayya ale'l-felâh" cümlesinden sonra, "kad kâmeti's-salât" cümlesi eklenir. Kâmet kelimesi Arapça'dan değişikliğe uğrayarak dilimize geçmiştir. Aslı ikâmettir. İster cemaatle, isterse tek başına kılınsın, erkeklerin her farz namazdan önce kâmet getirmeleri sünnettir. Kazâ namazlarında da kâmet getirmek sünnettir. Kâmet ezana göre daha hızlı okunur. Ezan ile kâmetin arasının bir miktar ayrılması gerekir. Ezan ile kâmet arasında sünnet bulunmayan akşam namazında, ezan okunduktan sonra Fâtiha sûresini okuyacak kadar beklemek uygun olur. Bir camide cemaatle vaktin namazı kılındıktan sonra, aynı vakit namazı cemaatle veya tek başına kılınması halinde tekrar ezan ve kâmet okunmasına gerek yoktur. Camide cemaatle kılınan namazlarda kadınların, delilerin ve abdestsiz kişilerin kâmet getirmesi mekruhtur. (İ.P.)