http://img75.imageshack.us/img75/1691/51fp.jpg
Kudüs'te doğmak intifadayla tanışmakmış anne mısralarında satırlarında yollarında kayboldum anne bir gece bir gündüz nasıl ayırt edilir bilmiyorum ülkemde yıldızlar en çok gece mi parlar myoksa bebekler ölünce mi anne bir asır sürer mi zulüm bir ömür gider mi böyle
kimsenin uzun arkadaşı yok ülkemde ya doğarken ölüyorlar yada büyürken filizlerimiz anne ben Gazze'de doğdum diye mi ülkem Filistin kutsalım Kudüs diye mi anne bu içinden çıkamadığım hengame dinmeyen bu fırtına eli kanlı bu adamlar gözü dönmüş caniler niye hep buradalar anne nerden geldiler ülkemize bu karanlığın bile sevmediği yüzler daha çok kalacaklar mı oyuncaklarımızı neden kırdılar ya zeytin ağaçlarımızı
biz kime ne yaptık anne hangi yüreği incittik
hani ellerimizle karıncaları toplardık ölmesinler diye biz şevkati atalarımızdan öğrendik ya anne bizim peygamberimize rahmetellil alemin diyordu ya mevlamız öyleyse bu zalimler neistiyordu yıllarca böyle daha ne verebilirdik anne asırlardır bir milleti yediler doymadılar mı anne yoksa istedikleri biz değilsek neydi neydi anne bizden Kudüs'ü istiyorlar deme sakın dilinle söyleme anne ağlar Selahaddini ağlar Sultan Hamit han emanet kıyamete kadar bizimdir anne canımızdan canlarımızdan evladır bizlere bu insan görünümündeki katiller nerden çıktı anne
kim getirdi bunları güzel ülkemize kim ne istedi anne gazzemizden kime ne yaptı kudüs o peygamberi izettle ağırlayan mekan kime ne yaptı anne masumluğu yüzünden okunan namazın en şerefli konuklarını ilk ağırlayan israların yolu kudüs şehitlerin cenneti namazın miracı kudüs ah yüreğim acıyor anne bu bombalar bu ölüm makinaları nasıl bize reva görülür anne
kötülük nasıl birşey anne hiç bilmedik bilmemeliyizde öyleyse bu kötü karanlık yüzler neden uzun zamandır şehrimde ülkemin bağrı yanıyor onlar salına salına yürüdükce Kudüs ağlıyor anne bebekler öldükce anne sapan tutan çocuklar cennetemi gidecek Filistin'de anne melek doğan bebekler şehit gidiyorken rabbine bizimi bekleyecek cennette bebeklerdemi korku salıyor düşmana ki ölüyorlar hergün peş peşe dünya sagır mı dilsiz mi
insanlık insanlıktan çıkıyor mu anne selahaddini koşup gelir mi anne kandiller sönerse Kudüs'te ülkem karanlıkta kalır anne gök ağlar melekler ağlar gülerek giden şehitler ağlar anne sığdıramıyorum bir yere koyamıyorum her gün bir başka arkadaşım ölüyor anne sıra bana geldiğinde melekler haber verir mi anne bende cennete Ahmet Yasin'in yanına gider miyim anne korkusuzluğu şehadeti öğrendik daha doğar doğmaz alemde bu diyarın çocukları sapanı çokmu seviyor anne hem oyuncakları hem umutları sanki sapan
taşlar anne taşlar her çocugun elinde yumruktan taşlar sanki ebabillere bir benzeyiş var ülkemde yaş ülkemde kan ülkemde ölüm var anne hangi coğrafyada bu kadar mazlum var şimdi yaşım on altı şehadet alnımın çatında yazılı savaşsız bir dünyam olsaydı ellerimde taş güle dönüşürdü anne biz bahçelere gül değil şehitler ekiyoruz anne büyüsün çoğalsınlar diye gül dikilen bahçeleri bile ezerlerdi bu katil eller anne
ben filistin kokuyorum ben kudüs soluyorum ben melek doğup şehit ölüyorum anne burda kadınlar şehide ağlamıyor anne bağırlarına taktıkları gururdanmıdır bilmem şehitlerde gülüyor giderken anne hüznü kuşanan yok ölende biziz ezilende öyleyse düşman neden bu kadar çatık kaşlı anne insanlık nasibi yok yüzlerinde
her Filistinli anne şehit ekiyor bahçesine çoğalıyor şehitler ve çoğaldıkca özgürleşiyor Gazze umudu aşkı Filistin sokaklarına yazdık gök yüzü sevdamızı kayda geçti anne bu eli kanlı katiller birgün korkup masum bedenimden vururlarsa sol yanımdan sende ağlama anne ek beni bahçemize gülüşümü giderkenki tebessümü mü gamzene tak olur mu anne
özgür bir Filistin özgür bir Kudüs kurulduğunda şehitler orda olacak anne her dirinin elinden bir şehit tutacak o vakit ülkemde Kudüsümde şahit ol anne şimdi sıra bende sakın başını yere eğme biz cenneti yüreğimizde taşıdık anne hoşcakal Kudüste kal güle güle anne anne
