Giden olmak zordur da ya kalan olmak...

Yalnızlığı dantel gibi ince ince işler gece kalanın yüreğine
Sessizlik damla damla artırır ayrılığın acısını
Gitmek zordur da kalmak çok daha zor gelir seven yüreğe
Hatıralar zindan olur, hapseder içine, yutar bütün gülüşlerini
Serseri bir rüzgar gibi eser ayrılık Ümitlerini, hayallerini yitirdiğin anda, patlar fırtına
Ama ne gürültüsü daha çoktur acından ne de yağmuru gözyaşlarından
Seli alıp götürsün diye avuçlayıp yalnızlığını bırakırsın yağmura
Nefesin kesilir, ayrılık acısı tıkar boğazını, en çok konuşmaya, bağırmaya ihtiyacın olduğu zamanlarda
Kör bir mermi ateşlenir gidenin dilinden kalanın yüreğine parçalarcasına, hiç kanamadığı kadar şiddetli kanar bu kez, elin ayağın tutmaz olur, yıkılırsın şiddetli bir depreme dayanamayan bir bina misali
Sahipsiz bir enkaz olursun gecenin karası yutarken seni
Ayrılığın ilk sabahında martılar selamlar güneşi, yalnız hayatına uyanırsın ilk defa
Hırçın dalgalar vurur ıslak gözlerine
Durur zaman, akmaz olur
Yavaş yavaş su alan bir tekne gibi batarsın ayrılığın içine
Sevda dışlar yalnız yüreğini Gülmeler, mutluluklar yasaklanmıştır artık
Paldır küldür girdiği hayatından sessiz sedasız çıkıp gitmiştir sevmek
Ayrılıklara adanmış şarkılar saçılmıştır terkedilmiş şehirlerin caddelerine
Yersiz, yurtsuz, gölgesiz kalmıştır artık bütün sevgiler
Hasretlere mahkum olur en masum sevdalılar
Ansızın yağan yağmur alır götürür kaldırıma sinen anıları, hırçın bir rüzgar savurur cam kenarlarına dizilmiş en güzel sözcükleri
Ayrılıktır bu Temmuz’da yağan kar gibi dondurur bedenini, iliklerine işler soğuğu, acıtır yüreğini ve yakar güneşiyle, kavurur seni, için için üşürken yalnızlıktan, hasretiyle yanarsın alev alev
Rutubetli duvarların kokusu siner bütün hatıraların üzerine
GİDEN olmak zordur da
ya KALAN olmak


-alıntı-

emeğine gönlüne sağlık ablacım...