Vakt-i Hazan

http://img368.imageshack.us/img368/6...rtz9kl6bl5.jpg

Kim bilir belki de sonbaharla dökülen son iç döküştür?

Hazan vurgunu düşler hazanla can bulurken ve ölü bir ruh hazanla dirilirken

Münhani beden, müzmin ruh, melûl gözler ve naif bir beden Son baharımdan kalacaksa hatırda bir şey Ve kaç hatıra düşeceksem hatrına sözlerimin

Kaç hazan nâmesi dinledi ruhum ve kaç hazan bestesi dolandı dilime İftirakla harap gönlüme kaç hazan düşü can verdi? Son hazanda kurduğum düş kaç kez canımı aldı? Ve bir yağmur ancak bu kadar can yakardı

Pencereden düşen son nazarlar mıdır?... Var mıdır nasipte bir daha kavuşmak hazana?...Düşünür titrerim Ömürümün terennümü hazan son baharım olsun dilerim

Kefaret olur mu şerha şerha olmuş ruhumun bir hazan yağmurunda halecanı? Telafisi var mıdır yokluğunun ve boşluğunu ne doldurur?... Kefaret olur mu gözyaşlarımız birlikte günahlarımıza?... Şafak vakti yakarışlarımız affımız olur mu?... Ve olur mu bir ağyar merhem yaralarımıza?...

Kim bilir belki de son baharımdır sevgili!... Gözlerine düşen son nazarımdır, son gülüşüm belki, belki de son kez dolmuştur gözlerim gözlerinde

Hatrına gözlerinin gözlerimi ağyara mühürledim Ve bir hazan vakti gönlüne sürgün edildim

Ya alsın bu hazan beni ya koysun ömrüme seni Dilerim Binbir güzel ismi hatrına, siyah örtü, yedi kandil hatrına böylece dilerim

İsminin güzelliğini dinlerim tan vaktinde, her şafak sanatını izlerim Seni düşünür titrerim Bülbül olur inlerim Kim bilir daha kaç hazan göreceğim ya da bu son baharım gideceğim

Yaprağın kaderi düşmekmiş her nefs için ibretmiş Gören göze anlayan gönle nimetmiş

Yürürüm sarı yapraklar üstünde sararmış çehremle Aklımdasın sevgili!... Bir yağmur damlasıyla elimdesin, gözyaşımla gözümdesin her şeyden öte özümdesin İşte yazdım sözümdesin

Böylece daha kaç şafak arayacak gözlerim seni Yağmuruyla hazanın kaç gözyaşı boşalacak ve ruhum kaç kez bir yaprakla aynı kaderi yaşayacak Hasretinle dolanırken daha kaç yağmur boşalacak üstüme ben kaç bahar yaşacağım seninle?... Yaprağın kaderi düşmekmiş sevgili

Naif bedenim rüzgârında hazanın Yangınımdan hissetmiyorum sevgili Yaprak olup savruluyorum ve eziliyorum ayaklar altında kaç kez aldırmıyorum

Yürüyorum Sarardım hazanla soluyorum Ayaklarımın altında kalan her yaprakla sanki bende can veriyorum. Bir rüzgârla irkiliyorum Aldırmıyorum Gökkubbe ağlıyor ben ağlıyorum Bu nefha ısıtır beni nemnâk bir sokağın kehkeşanı altında Üşümüyorum

Yaprağın kaderi düşmekmiş sevgili ve demiş ya şair:

Gam mı sonbaharda sararacak yapraklar

Nasılsa her mahlûk kendi hazânında cân verir(Vedat Ali TOK)


Sararsam gam mı sakın üzülme sevgili! Ben gözlerin hatrına mühürlü ve bir hazanla sürgünüm sana Bu nefha üşütmez beni Yaprağın kaderi düşmekmiş sevgili Unutma diyemem ama ne olur bir hazanla hatırla beni

Yaprağın kaderi düşmekmiş sevgili