Ehl-İ hevÂ

EHL-İ HEVÂ

Sözlükte "nefsin arzularına uyanlar" anlamına gelmektedir. Bir kavram olarak "inançlarını, tutum ve davranışlarını ilâhî buyruklara değil, beşerî görüş ve arzularına göre oluşturan kimseler" demektir. Ehl-i ehvâ tabiri Kur'ân'da ve Hz. Peygamber'e nispet edilen hadislerde yer almaz. Ancak Kur'ân'da müşrikler, Yahudiler, Hristiyanlar, putperestler, âhireti inkâr edenler gibi farklı toplulukların Kur'ân'a inanmayıp beşerî arzularına (hevâ, ehvâ) uydukları bildirilmiştir. Hz. Peygamber'e de onların arzularına (hevâ) uymaması emredilmiştir (Bakara, 2/145). Böylece beşerî görüş ve arzulara dayanan anlayışların din haline getirilmesinin yanlışlığına işaret edilmiştir. Hz. Peygamber de insanların hevâları tarafından saptırılmasına engel olacak yegâne kaynağın Kur'ân olduğuna dikkat çekmiş (Tirmizî, Fezâilü'l-Kur'ân, 14), ümmeti hakkında en çok endişe duyduğu hususlardan birinin de onların hevâları tarafından saptırılma ihtimali olduğunu dile getirmiş ve ümmeti içinden de böyle toplulukların çıkacağını haber vermiştir (Ahmed, IV/102, 423). (M.C.)