Ehl-İ kİtab

EHL-İ KİTAB

Kitap ehli / kitaplılar anlamına gelen "Ehl-i Kitap"; Allah'ın peygamberlerine indirdiği kitaplara iman edenlere verilen bir isimdir. Kitap Ehli, Kur'ân'da;"kendilerine kitap verilenler" (Müddessir, 74/31), "kendilerine kitap verdiklerimiz" (Bakara, 2/121) ve "kendilerine kitaptan bir pay verilenler" (Nisa, 4/44) şeklinde de ifade edilmiştir.
Kur'ân'da Yahudi ve Hristiyanlara "Ehl-i Kitap" denildiği gibi (Nisâ, 4/153; Mâide, 5/15,19) diğer peygamberlere indirilen kitaplara iman edenlere de "Ehl-i Kitap" denilmiştir (En'âm, 6/84-90).
Allah'ı; melekleri, kitapları, peygamberleri ve âhiret gününü inkâr edenlerin derin bir sapıklık içinde olduklarının bildirilmesine rağmen (Nisâ, 4/136) "Ehl-i Kitab'ı" müşrik, münafık ve ateist ve benzeri nitelikteki diğer kâfirlerden ayrılmış ve onların iffetli kadınları ile evlenilebileceğini (Mâide, 5/5) bildirilmiştir.
Ehl-i Kitabın kâfir olanlarının; hakkı batıla karıştırdıkları (Âl-i İmrân, 3/71), bile bile Allah'a karşı yalan söyledikleri (Âl-i İmrân, 3/75), emanete riayet etmedikleri (Âl-i İmrân, 3/75), kendilerine verilen kutsal kitapları tahrif ettikleri (Âl-i İmrân, 3/78), peygamberleri öldürdükleri (Âl-i İmrân, 3/112), müslümanları sapıtmak (Âl-i İmrân, 3/69) ve küfre düşürmek istedikleri (Bakara, 2/109), Tevrat ve İncil'in hükümlerini hakkıyla uygulamadıkları (Mâide, 5/68) bildirilmiştir.
Yüce Allah;
"Ey Kitap Ehli! (Gerçeğe) şahit olduğunuz halde niçin Allah'ın âyetlerini inkâr ediyorsunuz?" (Âl-i İmrân, 3/70),
"Ey Kitap Ehli! Niçin hakkı batılla karıştırıyor ve bile bile gerçeği gizliyorsunuz?" (Âl-i İmrân, 3/71),
"De ki: Ey Kitap Ehli! (Gerçeği) görüp bildiğiniz halde niçin Allah'ın yolunu eğri ve çelişkili göstermeye yeltenerek insanları Allah'ın yolundan çevirmeye kalkışıyorsunuz?" (Âl-i İmrân, 3/99),
"Ey Kitap Ehli! Dininizde sınırları aşmayın ve Allah hakkında ancak hakkı söyleyin?" (Nisâ, 4/171),
"De ki: Ey Kitap Ehli! Hakkın dışına çıkarak dininizde aşırı gitmeyin?." (Mâide, 5/77),
Anlamındaki âyetlerle Kitap Ehlini uyarmakta ve onlara; "De ki: Ey Kitap Ehli! Bizimle sizin aranızda ortak bir söze gelin: Yalnız Allah'a ibadet edelim. O'na hiçbir şeyi ortak koşmayalım. Allah'ı bırakıp da kimimiz kimimizi ilah edinmesin?" (Âl-i İmrân, 3/63), "İçlerinden zulmedenleri hariç Kitap Ehli ile en güzel bir yolla mücadele edin ve (onlara): Biz, bize indirilene de, size indirilene de iman ettik. Bizim ilahımız ve sizin ilahınız birdir /aynı ilahtır. Biz sadece O'na teslim olmuş kimseleriz" (Ankebût, 29/46) denilmesini emretmektedir. (İ.K.)