Ehl-İ salÂt

EHL-İ SALÂT

Sözlükte "namaz kılanlar" anlamında gelir. İslâmî bir kavram olarak "Kâ'be'ye yönelerek namaz kılmanın farz olduğuna inanan, ancak inanç esaslarını değişik şekillerde yorumlayan farklı mezheplere bağlı bütün müslümanları" ifade eder. Farklı mezheplere bağlı âlimler, îmânla küfür arasında bir sınır çizmek ve müslüman adını taşıyabilmek için aralarındaki asgari müştereklerin nelerden ibaret olduğunu konuyla ilgili hadislerden hareketle belirlemeye çalışmışlardır. Buna göre bir kimsenin müslüman sayılabilmesi için Allah'tan başka ilâh olmadığına ve Hz. Muhammed'in O'nun elçisi olduğuna inanmanın yanında "zarûrât-ı diniyye" adı verilen İslâm'ın temel hükümlerini de kabul etmesi gerekir. Hz. Peygamber, çeşitli hadislerinde kelime-i şehadeti söyleyip namaz kılan ve İslâmî usullere göre kesilmiş hayvanların etini yiyen kimseleri müslüman saymış, canlarının ve mallarının güvenlik içinde bulunduğunu bildirmiştir (Buhârî, Salât, 28). Ayrıca namazın kişiyi şirk ve inkârdan koruduğunu, hatta namazı terkedenlerin inkâra sürüklenebileceğini haber vermiştir (Müslim, Îmân, 134; Müsned, I/60, III/ 370). Hz. Peygamberin hadislerini dikkate alan İslâm âlimleri, namaz kılmayı müslüman olmanın ayırıcı vasfı ve müslümanların asgari müştereği saymışlar, bunu da ehl-i salât tabiriyle ifade etmişlerdir. Çünkü bir kimsenin müslümanlığına namaz dışında başka bir davranışıyla hükmetmek oldukça güçtür. Ehl-i salât tabiri yerine ehl-i kıble tabiri de kullanılmıştır. "Ehl-i Kıble"ye mensup kimselerin tekfir edilemeyeceği hususu, Ehl-i Sünnet'in genel prensipleri arasında yer almaktadır. (M.C.)