EmvÂl-İ zÂhİre

EMVÂL-İ ZÂHİRE

Kelime anlamıyla "açık, aşikâre mallar" anlamına gelen kavram, bir fıkıh terimi olarak, saime denilen yılın çoğunluğunu otlakta geçiren hayvanlar ile bir kısım arazî mahsulleri, madenler, yer altındaki hazineler ve gümrüklere uğrayan ticaret malları ve nakit paraları ifade etmektedir. Bu kavram da zekat ile ilgili hükümler açıklanırken geçmektedir. Fıkıh kitaplarında, zâhirî malların zekatları ile belirlenmiş olan vergilerinin, âmil, sâî, âşir diye isimlendirilen zekat ve vergi toplayıcıları vasıtasıyla toplanıp, devlet eliyle sarf edileceği belirtilmektedir. Ancak ülkemizde, zekatlar Devlet eliyle toplanmadığından, mükellefler kendileri bu malların zekatlarını vermekle yükümlüdürler. Fakihlerin çoğunluğuna göre, zâhirî mallarda borçların Nisâbın gerçekleşmesine mani olmadığı kabul edilmiştir. Buna göre, borçlu olduğuna bakılmaksızın, toprak mahsulleri, hayvanlar ve madenler kendileri için belirlenen Nisâp miktarına ulaştığında zekatı verilir. (İ.P.)