İBÂHA:
1. Bir şeyin
kullanılıp kullanılmaması, serbest olma hâli.
Bir kimseyi yemeğe çağırınca, önüne konan
şey ibâha olur. Ancak yediği mülk olur. Başkalarına veremez. (İbn-i Âbidîn)
2. Yedirme,
doyurma.
Devamlı hasta veya çok yaşlı olan kimse, altmış gün keffâret orucunu tutamaz
ise, altmış fakire bir gün taam (yemek) ibâha eder. (İbn-i Âbidîn)
