CÂhİlİyye

CÂHİLİYYE

Arapların İslâm'dan önceki inanç, tutum ve davranışlarını İslâmî devirdekinden ayırt etmek için kullanılan bir kavramdır. Kabalık, görgüsüzlük ve gayr-ı medenîlik anlamına da gelen bu kavram; İslâm'a uymayan her türlü inanç, söz, fiil ve davranışı ifade eder. Günah olan söz ve fiiller, kaba ve çirkin davranışlar câhiliyye işidir. Kur'ân'da 4 çeşit "câhiliyye" zikredilmiştir: Bunlar, câhiliyye zannı (Âl-i İmrân, 3/154), gerçeği bilmeden ileri geri konuşmak ve Allah hakkında kötü zanda bulunmak; câhiliyye hükmü (Mâide, 5/50), Allah'ın hükmüne ters düşen hükümler; cahiliyye hamiyyeti / taassubu (Fetih, 48/26), ilahî gerçeklere karşı çıkmak, hiddet, öfke ve kızgınlık göstermek, kibir ve gurur sebebiyle Allah ve Rasûlü'nün emir ve yasaklarına uymamak; câhiliyye teberrücü (Ahzâb, 33/33), Allah ve peygamberin emirlerine uymayarak kadınların örtülmesi zorunlu olan yerlerini örtmemeleridir. (İ.K.)