CÂLİYETSözlükte "vatanlarından çıkan veya çıkarılan bir grup insan" anlamına gelen câliyet, bir fıkıh terimi olarak, cizye mükellefi veya cizye tahsildârı demektir. Bu deyim, ilk defa Hz. Ömer'in halifeliği döneminde Arap yarımadasından çıkarılan ehl-i zimmetten bir grup için kullanılmıştır. Bu terim daha sonra, ülkenin her yerinde bulunan ve cizye (vergisi) ödemekle görevli olan kişi ve topluluklar için kullanılmıştır. (İ.U.)
