sadece ben
sustum!
ey beşiğini sallayıp boğduğum hayat
kucağımda büyütüp öldürdüğüm sevgi
yaralar merhem tutmuyor
geceler avutmuyor
ben sustum
acılarım konuşuyor yalnız...
teşekkürler canım ellerine ve yüreğine sağlık....
Sustum! Yalnız Acılarım Konuşuyor!
Canım acıyor. Yüreğimin ta içi parçalanıyor adeta ama susuyorum, susmak zorunda hissediyorum kendimi.
Dudaklarımda "Sustum." ibaresi, ellerimde kocaman bir sensizlik. En çok canımı yakanda bu zaten.
Ben susuyorum.
Susmalıyım.
Yalnız acılarım konuşmalı.
Fakat kimse duymamalı.
İçimizdeki çatışmaları yok edebilsem keşke... Seni pembe hayallerimize götürebilsem... güzel gözlerinin parlaklığı gibi mutlulukları savurabilsem önüne... Ama yapamam, yapmamalıyım. Dudaklarımdan kelimeler dökülmemeli...Susmam lazım şimdi! Yüreğim yansada tenimin beyazı gibi beyaz kalmalı senin için açtığım gönül sayfam... Kanamamalı, acısını haykırmamalı. Susması lazım şimdi!
Bir tek yüreğim konuşmalı. O haykırmalı. O anlatmalı yaşadıklarını. O hesabını sormalı ona yaptıklarının bedelini. Herkesi ve de her şeyi susturmalı, o konuşmalı bir tek.
Toprakla alabora olmak çok mu yakın sence?
Şunu anladım.
Ölmek demek değil şu mezar taşları.
Şurda yaşarkende yok olup gitmek varmış.
Dudaklarımda "Sustum." ibaresi, ellerimde kocaman bir sensizlik. Ben sustum, yalnız acılarım konuşuyor. Fakat kimse duymuyor.
