BoŞlukta bİr adam

BOŞLUKTA BİR ADAM

Serpilir düşlerime cam kırıkları
Yükü ruhumu yaralar
Kanım depreşir
Kavgalar ağlar halime
On sekizlik düşlerim kurşuna dizilir
Suni solunumlar fayda vermez
Az gelir hasretin al kanı
Vuslatın kanından da bir yudum getirin
Dünü unuttum
Yarınlar kaldıramaz beni
Kör gölgelerin bile yolunu kaybettiği
Bir boşluktayım
Her gece ay tepeye gelince
İdam sehpasına yürüyor göz bebeklerim
Canhıraş çığlıklar parçalıyor gökleri
Ceremesi benim boynuma
Bütün kurşunlar bana hedef
Bütün namlular bana nikah kıyılmış
Ey yar!
Ne bildiğin kadar kesin
Ne de tahmin edebileceğin kadar ırak
Yunusluktan sıyrıldı sevdam
Öfkemse Yavuz’dan uzak
Kan damlıyor hala yüreğimden
Yorgunum
Mahsun ve soğuk patikalar çiziyor içime
Geçmek bilmeyen zaman
Düşüyor katre gibi yalnızlık
Ve bir buz gibi üşüyor sıcağa karşı
Dün daha çok vardı ona
Ama gün bugün
Artık saniyeler var
Birazdan gelir güzel ölüm
Kırk ok yemiş bir çeriden farkım yok ki
Direneyim ölüme
Tek seçenek var
Gülümseyerek gitmek
Bende gidiyorum işte
Gülümseyerek ...
__________________