Açıldı gök kapıları , çilelerde rahmet yağmurları ,
Avuçlarda sonsuz sabır çiçek açmada , dudaklar dualaşmış..
Hasretle beklenen nurlu yol ufka dayandı…
Gönüllerde kutlu müjdeler, esrarda ad ayandı….
Tutuştu canlar aşk ateşiyle yandı ki ne yandı…
Maşukun aşıka can verdiği an.. Ah! Ne yaman andı…
Ey Sevgili, hasretim ömür defterimde hep ayandı
Ruhum çilekeş bir umman, vuslat kapısına dayandı,
Gönlümün yanıp kül olduğu an..O ne sonsuz andı,
Tutuştu gönül deryalarım ezelden ebede hep yandı…
Ruh ezel meclisinin tek Gülünü hasretle andı…
Sevdanın kadere yazıldığı o an, o ne güzel andı ,
Ki Şeyda bülbül külleriyle aşka ayandı,
O gizli bahçe ki ateşin sevdalılar odlara yandı,
Sanki Firdevs’ten bir köşe, Adn’dan bir zümrüt yandı…
Ah…hasret bıçağı kemiğe değil, cana dayandı…
Deli gönül ne kutlu çilelere dayandı,
Lal hançerin mor sümbülle buluştuğu andı..
O an ki içinde ne al laleler, ne aşk gülleri yandı…
Açıldı gök kapıları, özlemler arşa dayandı…
Aşk belliydi sevgili belli , dad ayandı,
Ah..Yandı bu can.. İçin için .. Nasıl da yandı..
Ve.. o nasıl vuslat ki sevdalıların ayrıldığı andı…
Ufkumuz sensin Ey Sevgili, Ey gönüller Sultanı,
Bükük boynumuz ,hasretimiz ne yalnız, ah ne yalnız…
Al gül bahçesine döndürdü şehit kanları bütün arzı şimdi.
Sonsuz sabır çiçek açmada avuçlarda, dudaklar dualaşmış..
Ey Hak Resulü, merhaba et bize Ey Sevgililer Sevgilisi
Şeref ver gönül bahçemize, lütfet göz yaşından bir rahmet!
Bir selam ver gülümsemenden , bıçak şah damarıma dayandı..
Ezelden ebede hasretinde bu gönül, gül gibi yandı da yandı, yandı…
Aşıldı bütün isimler ruhum artık o tek ada dayandı,
Yıkılacaktı gönül arza, ama… Eğilmedi aşka dayandı,
Yandı madde, yandı, kül oldu, mana da yandı
Ayandı her şey ama her şey, sır da ayandı
Ruhumun ezelle buluştuğu an ..Ah o ne yaman andı…
Selam sana Ey Sevgili!.. Hasretin cana dayandı…
Muhabbetinle can ten kafesinde, yandı ki ne yandı…
Ruhum çilekeş bir umman, dad kapısına dayandı,
Ses Ver Ey Resul…Yanıyor alem, aşkınla aşk da yandı...
S. Çataloluk
