Gel gönülden konuşalım!...

Gel, gel aramıza katıl;

biz Hakk’a gönül vermiş aşk insanlarıyız!

Gel bize katıl da sevgi kapısından içeriye giriver,

Giriver ve evimizde bizimle beraber otur...

Gel birbirimizle içten konuşalım.

Kulaklardan gözlerden gizli konuşalım...

Güller gibi dudaksız ve sessiz gülüşelim...

Tıpkı düşünce gibi dudaksız – dilsiz görüşelim

Madem ki hepimiz biriz,

Birbirimize dilsiz- dudaksız gönülden seslenelim...

Madem ki ellerimiz kenetli,

Gel bu halden bahisler açalım

El-ayak gönül hareketlerini daha iyi anlar,

Öyle ise gel dilimizi tutalım,

Titreyen gönüllerimizle buluşalım."

Hz. Mevlana



Gel gönülden konuşalım!

Dostun nazargâhı olan gönülden. O gönül ki; dost onu sevdi, onu beğendi, onu yer bildi. Ona aşkı, ona sevgiyi öğretti. Aşkı bir gök gibi yaydı gönüllere. İşte, oradan sesleniyorum sana...



Gel gönülden konuşalım!

Sözlerin iflas ettiği yerde buluşalım. Sükûta boyansın her yer. Sükût boyasın her yeri. Yürekten selamlaşalım. Kapat gözlerini. Gözlerin kendiliğinden kapansın. Kalbinden – kalbime, kalbimden- kalbine yollar açalım. Göz göze gelsin gönüllerimiz. Bütün âzâlarımız dil olsun. Sonra vedâlaşsın birbirleriyle. zâlarımızla vedalaşalım.



Gel gönülden konuşalım!

Sarmaş-dolaş olsun ruhlarımız. Kulaklardan dudaklardan gizlice buluşalım. Mesâfeler kalksın, ayrılıklar bitsin,acılar dinsin kucaklaşalım. Kanatlansın ruhlarımız ,ruhlarımız şâha kalksın. İçimizdeki aydınlığa koşalım.



Gel gönülden konuşalım!

Bağdaş kursun yüreklerimiz gökyüzünde. Lâl olsun dilimiz, sessizce çığlıklar atalım. teşîn kelimeler sarsın her yanı. teşten cümleler kuralım.

Alıntı