Yağmur mu Yoksa Efkar mı Dışarıda Yağan...

Bak pencereden yağmur yağıyor dışarıda,

Sağnak sağnak sokaklara;

Camıma vuran her damla,

Yanlız oluşumu sessizliği hatırlatır bana!

İnsan efkardan yanlızlıktan ağlarya hani!

Bulutlardamı yanlız acaba,

Kimsesizliktenmi bulutların hiç durmadan ağlayışı,

Hani biri çıkıp gelse dururmu?

Bu damla damla yağan efkar?

Bir daha bak gök yüzüne,bir parıltı uzaklardan,

Umut doğuyor galiba bulutlara;

Teker teker silmekte damlalar,

İşte bir sıcaklık havada,

Can yoldaşı geldi bulutlara;

Güneşmiş gelen dağıldı gökyüzünden efkar,

Bulutlu şimdi hava masmavi!

Parıldayan bir gök yüzü ardından.

İŞte anladı bulut yanlız olmadığını,

Güneş bırakmaz can yoldaşını!

Ne bulut,güneş,nede gök kuşağı!

Tek başınayken yok bir faydası...

Ben bulut olsam buğulu gözlerimle ve

Damla damla yaşlarımla,

Umut arasam dolansam sokaklarda;

Arasam her köşe başında doğacak güneşimi,

Sen birde gökkuşağı tadında mutluluk getirirmisin hayatıma???

Geri dön sen olmadan bende olamam asla...