Ellerimin ellerine deydigi andir yasamak...
Senin yaninda olmak cennetin en guzel kosesinde oturmaktir belkide.
Oyle huzurluyum ki senin yaninda,sen dertlerin bittigi nokta,
kusku bulutlarini dagitan huzur meltemi, sefkatin sonsuz ufku,ruhumun sukun limani...
Bakislarin alir beni bu dunyadan,alir ve ait oldugu yere goturur bir anda.
Seni gordugum an yasadigimi anliyorsam soyle sevgili aldigim ilk nefes sen misin yoksa?
Yoksa sen miydin beni otelerden dunyaya cagiran ses?
Ruhumu bedenime girmeye sen mi ikna ettin?
Tutup ellerimden beni dunyaya indiren sen miydin?
Gozlerime bu sevdanin huznunu sen mi isledin?
Ruyalarimin rengi,senin hayallerinle mi sekillendi?
Huzurum senin bakislarinin sirrinda mi gizli?
Kimsin sen soyle sevgili?
Yalan sevgilerin,sahte guluslerin,tuzak bakislarin bittigi yerde buldum seni.
Sen herseyi kaybetmeye deyecek kadar kiymetliydin, kiymetliydin cunku sahte degildin.
Guzeldin cunku kirmayi bilmeyen bir kalbe sahiptin.
Yasiyordun cunku sevdaya adanmis askla yogrulmus bir gonlun vardi.
