Kendinde Gam Hisseyleyince

Mevlânâ Mesnevi’sinde;
“Zulmetten, gamdan, kederden sana her ne arız olursa,
onun sebebi kayıtsızlık ve küstahlıktır.” diyor.

Günümüzde insanlarımızın en büyük dertlerinden biri de can sıkıntısı.
Yediden yetmişe kadar her kesimden duyabileceğimiz sözler:

“Benim canım çok sıkılıyor, ne yapmam lazım?”

İnsanın bazen kalbinde bir sıkıntı, huzursuzluk doğabilir. Bu durum kimi zaman kısa sürer. Bazen de hiç bitmeyecekmiş gibi uzun gelir insana. O anları yaşarken sebebini kendimize de sorarız; ama cevabını bulmakta zorlanırız. İşte bu gibi durumlarda sevgi ve aşk sultanı Mevlânâ, sıkıntının reçetesini şu güzel beytiyle bizlere sunuyor:

“Kendinde gam hisseyleyince hemen istiğfar et. Gam emr-i ilahi ile müessir olur.”der.

Mevlânâ, sıkıntının çoğaldığı, içimizi bir huzursuzluğun kapladığı, sanki kara bulutların bizim üzerimize akın ettiği zamanlarda samimi, ihlaslı bir gönülle günahlarımıza tövbe etmeye çağırıyor. Ruhumuzu yoran, inciten günahlar bize bir sıkıntı olarak geri dönüyor. İlacın ise ancak sıdk içinde tövbe etmekle olacağını söylüyor.

Yunus (as), balığın karnında karanlıklar içinde kalınca bu hale düşmesinin sebebini Allah (cc)’tan izin almadan kavmini terk edişinde bulur. Kendini Rabb’ine karşı suçlu hisseder. O haldeyken bütün karanlık ve zulmeti nuruyla aydınlatacak olan Allah’a (cc) sığınır. Onun yüce adını dili ve gönlüyle zikr eder. Onun güzel isminin nuruyla aydınlanır, balığın karnından kurtulur, felah bulur.

Rasûlullah (sas) şöyle buyurdu:
“Yunus’un balığın karnında iken yaptığı duâ olan:

‘La ilahe illa ente sübhaneke inni küntü minezzalimin.’

Senden başka ilah yoktur. Sınırsız kudret ve yüceliğinle Sen, her şeyin üstündesin, doğrusu ben yapılması gerekeni yapmamak suretiyle kendime haksızlık edenlerdenim.’ (Enbiya, 87) Bu duâyı herhangi konuda yaparsa Allah onun duâsını mutlaka kabul eder.”

(Tirmizî, Deavât, 82; Ahmed b. Hahbel, el-Müsned, nr. 1383)