Hz. Ebubekir' in Zühdü

Zeyd bin Erkam şöyle anlatmıştır:
Biz, Hz. Ebubekir'le beraberdik. Su istedi. Ona su ile bal karıştırılmış bir şerbet getirildi. Onu eline aldığında ağladı ve feryad etti. Zannettik ki ona birşeyler oldu. Fakat kendisine bir şey de sormadık. Ağlaması bittikten sonra şöyle anlattı:
"Ey Allah Resulünün halifesi! Niçin bu kadar şiddetle ağladın?" dedik. Hz. Ebubekir:
"Bir gün Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'in yanındaydım. Baktım ki eliyle bir şeyi iter gibi yapıyor. Fakat ben itecek bir şey göremiyordum:
"Ey Allah'ın Resulü! Bir şeyi iter gibi yapıyordunuz. Fakat ben neyi ittiğinizi göremiyorum." dedim. Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem:
"Dünya bana uzandı. Ben de ona "Benden uzak dur!" dedim. O da bana: "Allah'a yemin ederim ki, sen benim elimden kurtulsan bile kesinlikle senden sonra gelenler kurtulamaz." dedi." buyurdu.
İşte Hz. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'in bu hali aklıma geldi de, onun emrine karşı gelmiş olmakdan ve dünyanın beni yakalamasından korktum." (Ebu Nuaym, Hakim, Beyhaki)